Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

 

Apollodoros 2,1,1,1 - 2,2,2,7 

Das Geschlecht des Inachos, Aigyptos und Danaos

 
sagsin.jpg (1095 Byte) sagdex.jpg (1082 Byte)
 

 


Okeanos-Tethys

(2,1,1,1) Ἐπειδὴ δὲ τὸ τοῦ Δευκαλίωνος διεξεληλύθαμεν γένος, ἐχομένως λέγωμεν τὸ Ἰνάχειον. (2,1,1,2) Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύος γίνεται παῖς Ἴναχος, ἀφ' οὗ ποταμὸς ἐν Ἄργει Ἴναχος καλεῖται. (2,1) Nachdem wir das Geschlecht des Deukalion durchgegangen sind, wollen wir daran anschließend das des Inachos besprechen. Von Okeanos und Tethys stammt als Sohn Inachos. Nach ihm heißt der Fluss in Argos Inachos

Inachos-Melia

τούτου καὶ Μελίας τῆς Ὠκεανοῦ Φορωνεύς τε καὶ Αἰγιαλεὺς παῖδες ἐγένοντο. (2,1,1,3) Αἰγιαλέως μὲν οὖν ἄπαιδος ἀποθανόντος ἡ χώρα ἅπασα Αἰγιάλεια ἐκλήθη, Φορωνεὺς δὲ ἁπάσης τῆς ὕστερον Πελοποννήσου προσαγορευθείσης δυναστεύων ἐκ Τηλεδίκης νύμφης Ἆπιν καὶ Νιόβην ἐγέννησεν. (2,1,1,4) Ἆπις μὲν οὖν εἰς τυραννίδα τὴν ἑαυτοῦ μεταστήσας δύναμιν καὶ βίαιος ὢν τύραννος, ὀνομάσας ἀφ' ἑαυτοῦ τὴν Πελοπόννησον Ἀπίαν, ὑπὸ Θελξίονος καὶ Τελχῖνος ἐπιβουλευθεὶς ἄπαις ἀπέθανε, καὶ νομισθεὶς θεὸς ἐκλήθη Σάραπις· (2,1,1,5) Νιόβης δὲ καὶ Διός, ᾗ πρώτῃ γυναικὶ Ζεὺς θνητῇ ἐμίγη, παῖς Ἄργος ἐγένετο, ὡς δὲ Ἀκουσίλαός φησι, καὶ Πελασγός, ἀφ' οὗ κληθῆναι τοὺς τὴν Πελοπόννησον οἰκοῦντας Πελασγούς. Ἡσίοδος δὲ τὸν Πελασγὸν αὐτόχθονά φησιν εἶναι. (2,1,2,1) ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου πάλιν ἐροῦμεν· Ἄργος δὲ λαβὼν τὴν βασιλείαν ἀφ' ἑαυτοῦ τὴν Πελοπόννησον ἐκάλεσεν Ἄργος, καὶ γήμας Εὐάδνην τὴν Στρυμόνος καὶ Νεαίρας ἐτέκνωσεν Ἔκβασον Πείραντα Ἐπίδαυρον Κρίασον, ὃς καὶ τὴν βασιλείαν παρέλαβεν. Seine Kinder mit der Okeanostochter Melia waren Phoroneus und Aigialeus. Als nun Aigialeus kinderlos starb, wurde das gesamte Land Aigialeia genannt. Phoroneus aber herrschte über die gesamte später so genannte Peloponnes und zeugte mit der Nymphe Teledike Apis und Niobe. (2,2) Apis ließ seine Herrschaft nun zur Tyrannis werden. und benannte als gewalttätiger Tyrann die Peloponnes nach sich Apia. Als Thelxion und Telchis  gegen ihn vorgingen, kam er kinderlos um. Er wurde als Gott angesehen und Sarapis genannt. Von Niobe und Zeus, die die erste sterbliche Frau war, mit der Zeus verkehrte, stammt als Sohn Argos; wie Akusilaos behauptet, auch Pelasgos, nach dem die Bewohner der Peloponnes Pelasger hießen. Hesiod behauptet, Pelasgos sei autochthon. (2,3) Aber darüber ein andermal! Argos übernahm die Herrschaft und nannte die Peloponnes nach sich Argos. Er heiratete Euadne, die Tochter Strymons und der Neaira und zeugte Ekbasos, Peiras, Epidauros und Kriasos, der auch die Herrschaft übernahm. 
(2,1,2,2) Ἐκβάσου δὲ Ἀγήνωρ γίνεται, τούτου δὲ Ἄργος ὁ πανόπτης λεγόμενος. εἶχε δὲ οὗτος ὀφθαλμοὺς μὲν ἐν παντὶ τῷ σώματι, ὑπερβάλλων δὲ δυνάμει τὸν μὲν τὴν Ἀρκαδίαν λυμαινόμενον ταῦρον ἀνελὼν τὴν τούτου δορὰν ἠμφιέσατο, (2,1,2,3) Σάτυρον δὲ τοὺς Ἀρκάδας ἀδικοῦντα καὶ ἀφαιρούμενον τὰ βοσκήματα ὑποστὰς ἀπέκτεινε. λέγεται δὲ, ὅτι καὶ τὴν Ταρτάρου καὶ Γῆς Ἔχιδναν, ἣ τοὺς παριόντας συνήρπαζεν, ἐπιτηρήσας κοιμωμένην ἀπέκτεινεν. ἐξεδίκησε δὲ καὶ τὸν Ἄπιδος φόνον, τοὺς αἰτίους ἀποκτείνας. (2,4) Von Ekbasos stammt Agenor, von dem aber Argos, der so genannte "Allesseher". Er hatte überall am Körper Augen. Mit seiner überragender Kraft tötete er den Stier, der Arkadien verwüstete, und hängte sich sein Fell um. Auch einem Satyr, der den Arkadern Unrecht zufügte und ihr Vieh wegnahm, hielt er Stand und tötete ihn. Man sagt, er habe auch Echidna, die Ausgeburt von Tartaros und Ge, die sich alle, die vorbeikamen, griff, abgepasst und im Schlaf getötet. Er sühnte auch den Mord an Apis, indem er die Schuldigen tötete.  
(2,1,3,1) Ἄργου δὲ καὶ Ἰσμήνης τῆς Ἀσωποῦ παῖς Ἴασος, οὗ φασιν Ἰὼ γενέσθαι. Κάστωρ δὲ ὁ συγγράψας τὰ χρονικὰ καὶ πολλοὶ τῶν τραγικῶν Ἰνάχου τὴν Ἰὼ λέγουσιν· Ἡσίοδος δὲ καὶ Ἀκουσίλαος Πειρῆνος αὐτήν φασιν εἶναι. (2,1,3,2) ταύτην ἱερωσύνην τῆς Ἥρας ἔχουσαν Ζεὺς ἔφθειρε. φωραθεὶς δὲ ὑφ' Ἥρας τῆς μὲν κόρης ἁψάμενος εἰς βοῦν μετεμόρφωσε λευκήν, ἀπωμόσατο δὲ ταύτῃ μὴ συνελθεῖν· διό φησιν Ἡσίοδος οὐκ ἐπισπᾶσθαι τὴν ἀπὸ τῶν θεῶν ὀργὴν τοὺς γινομένους ὅρκους ὑπὲρ ἔρωτος. (2,1,3,3) Ἥρα δὲ αἰτησαμένη παρὰ Διὸς τὴν βοῦν φύλακα αὐτῆς κατέστησεν Ἄργον τὸν πανόπτην, ὃν Φερεκύδης μὲν Ἀρέστορος λέγει, Ἀσκληπιάδης δὲ Ἰνάχου, Κέρκωψ δὲ Ἄργου καὶ Ἰσμήνης τῆς Ἀσωποῦ θυγατρός· Ἀκουσίλαος δὲ γηγενῆ αὐτὸν λέγει. (2,1,3,4) οὗτος ἐκ τῆς ἐλαίας ἐδέσμευεν αὐτὴν, ἥτις ἐν τῷ Μυκηναίων ὑπῆρχεν ἄλσει. Διὸς δὲ ἐπιτάξαντος Ἑρμῇ κλέψαι τὴν βοῦν, μηνύσαντος Ἱέρακος, ἐπειδὴ λαθεῖν οὐκ ἠδύνατο, λίθῳ βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν Ἄργον, ὅθεν ἀργειφόντης ἐκλήθη. (2,1,3,5) Ἥρα δὲ τῇ βοὶ οἶστρον ἐμβάλλει ἡ δὲ πρῶτον ἧκεν εἰς τὸν ἀπ' ἐκείνης Ἰόνιον κόλπον κληθέντα, ἔπειτα διὰ τῆς Ἰλλυρίδος πορευθεῖσα καὶ τὸν Αἷμον ὑπερβαλοῦσα διέβη τὸν τότε μὲν καλούμενον πόρον Θρᾴκιον, νῦν δὲ ἀπ' ἐκείνης Βόσπορον. (2,5)  Sohn des Argos und der Asopostochter Ismene war Iasos, von dem Io stammen soll. Kastor aber, der Verfasser der Chronika, und viele Tragiker behaupten, Io sei die Tochter des Inachos. Hesiod und Akusilaos sagen, sie sei Tochter des Peiren. Sie war Priesterin der Hera, doch Zeus schändete sie. Von Hera überführt, rührte er das Mädchen an und verwandelte sie in eine weiße Kuh. Er leistete einen Eid, nicht mit ihr verkehrt zu sein. Deshalb sagt Hesiod, dass Schwüre in Sachen Liebe nicht den Zorn der Götter nach sich ziehen. (2,6) Hera erbat sich die Kuh von Zeus und gab ihr als Wächter den Allesseher Argos; nach Pherekydes den Sohn des Arestor, nach Asklepiades des Inachos, nach Kerkops des Argos und der Ismene. Akusilaos aber nennt ihn erdgeboren. Dieser band sie an den Ölbaum, der im Hain von Mykene stand. (2,7) Zeus beauftragte Hermes, die Kuh zu stehlen, doch Hierax verriet ihn. Da es also geheim nicht ging, tötete er Argos mit einem Steinwurf. Daher nannte man ihn "Argostöter". Hera aber schickt der Kuh eine Bremse. Sie kam zunächst zu dem nach ihr benannten Ionischen Meerbusen, zog dann durch Illyrien, uberquerte den Haimos und durchschritt die damals so genannte Thrakische Furt, die jetzt nach ihr Bosporos ("Kuhfurt") heißt. 
(2,1,3,6) ἀπελθοῦσα δὲ εἰς Σκυθίαν καὶ τὴν Κιμμερίδα γῆν, πολλὴν χέρσον πλανηθεῖσα καὶ πολλὴν διανηξαμένη θάλασσαν Εὐρώπης τε καὶ Ἀσίας, τελευταῖον ἧκεν εἰς Αἴγυπτον, ὅπου τὴν ἀρχαίαν μορφὴν ἀπολαβοῦσα γεννᾷ παρὰ τῷ Νείλῳ ποταμῷ Ἔπαφον παῖδα. (2,1,3,7) τοῦτον δὲ Ἥρα δεῖται Κουρήτων ἀφανῆ ποιῆσαι· οἱ δὲ ἠφάνισαν αὐτόν. καὶ Ζεὺς μὲν αἰσθόμενος κτείνει Κούρητας, Ἰὼ δὲ ἐπὶ ζήτησιν τοῦ παιδὸς ἐτράπετο. πλανωμένη δὲ κατὰ τὴν Συρίαν ἅπασαν (ἐκεῖ γὰρ ἐμηνύετο <ὅτι> ἡ τοῦ Βυβλίων βασιλέως γυνὴ ἐτιθήνει τὸν υἱόν) καὶ τὸν Ἔπαφον εὑροῦσα, (2,1,3,8) εἰς Αἴγυπτον ἐλθοῦσα ἐγαμήθη Τηλεγόνῳ τῷ βασιλεύοντι τότε Αἰγυπτίων. ἱδρύσατο δὲ ἄγαλμα Δήμητρος, ἣν ἐκάλεσαν Ἶσιν Αἰγύπτιοι, καὶ τὴν Ἰὼ Ἶσιν ὁμοίως προσηγόρευσαν. (2,8) Sie kam nach Skythien und in das Land der Kimmerier; weit irrte sie über das Festland und weit schwamm sie über das Meer in Europa und Asien. Schließlich kam sie nach Aigypten, wo sie wieder ihre alte Gestalt annahm und beim Nilstrom ihren Sohn Epaphos gebiert. Hera bittet die Kureten, ihn aus den Augen zu schaffen. Die taten es. Zeus aber merkt es und tötet die Kureten. Io machte sich auf die Suche nach ihrem Sohn. Sie irrte durch ganz Syrien, denn dort, hatte man ihr angezeigt, säuge die Frau des Königs von Byblos ihren Sohn. Sie fand ihren Sohn, ging nach Aigypten zurück und heiratete Telegonos, den damaligen König von Aigypten. Sie errichtete ein Kultbild für Demeter, die die Aigypter Isis nannten. Ebenso bezeichneten sie auch Io als Isis.
(2,1,4,1) Ἔπαφος δὲ βασιλεύων Αἰγυπτίων γαμεῖ Μέμφιν τὴν Νείλου θυγατέρα, καὶ ἀπὸ ταύτης κτίζει Μέμφιν πόλιν, καὶ τεκνοῖ θυγατέρα Λιβύην, ἀφ' ἧς ἡ χώρα Λιβύη ἐκλήθη. (2,1,4,2) Λιβύης δὲ καὶ Ποσειδῶνος γίνονται παῖδες δίδυμοι Ἀγήνωρ καὶ Βῆλος. Ἀγήνωρ μὲν οὖν εἰς Φοινίκην ἀπαλλαγεὶς ἐβασίλευσε, κἀκεῖ τῆς μεγάλης ῥίζης ἐγένετο γενεάρχης· ὅθεν ὑπερθησόμεθα περὶ τούτου. (2,10) Epaphos heiratet als König von AigyptenMemphis, die Tochter des Neilos und gründet nach ihr die Stadt Memphis. Er zeugt die Tochter Libye, nach der das Land Libyen genannt wurde. Libye und Poseidon bekommen Zwillingssöhne: Agenor und Belos. Agenor entfernte sich nach Phönizien und wurde dort König und Stammvater seines bedeutenden Geschlechts. Wir werden an der entsprechenden Stelle darüber berichten. 
(2,1,4,3) Βῆλος δὲ ὑπομείνας ἐν Αἰγύπτῳ βασιλεύει μὲν Αἰγύπτου, γαμεῖ δὲ Ἀγχινόην τὴν Νείλου θυγατέρα, καὶ αὐτῷ γίνονται παῖδες δίδυμοι, Αἴγυπτος καὶ Δαναός, ὡς δέ φησιν Εὐριπίδης, καὶ Κηφεὺς καὶ Φινεὺς προσέτι. (2,1,4,4) Δαναὸν μὲν οὖν Βῆλος ἐν Λιβύῃ κατῴκισεν, Αἴγυπτον δὲ ἐν Ἀραβίᾳ, ὃς καὶ καταστρεψάμενος τὴν Μελαμπόδων χώραν ἀφ' ἑαυτοῦ ὠνόμασεν Αἴγυπτον. (2,11) Belos bleibt aber als König in Aigypten. Er heiratet Anchinoe, die Tochter des Neilos. Er bekommt als Zwillingssöhne Aigyptos und Danaos, wie aber Euripides sagt, dazu noch Kepheus und Phineus. Den Danaos ließ Belos nun in Libyen siedeln, Aigyptos aber in Arabien. Der unterwarf auch noch das Land des Melampus und  nannte es nach sich Aigypten.
γίνονται δὲ ἐκ πολλῶν γυναικῶν Αἰγύπτῳ μὲν παῖδες πεντήκοντα, θυγατέρες δὲ Δαναῷ πεντήκοντα. (2,1,4,5) στασιασάντων δὲ αὐτῶν περὶ τῆς ἀρχῆς ὕστερον, Δαναὸς τοὺς Αἰγύπτου παῖδας δεδοικώς, ὑποθεμένης Ἀθηνᾶς αὐτῷ ναῦν κατεσκεύασε πρῶτος καὶ τὰς θυγατέρας ἐνθέμενος ἔφυγε.
(2,1,4,6) προσσχὼν δὲ Ῥόδῳ τὸ τῆς Λινδίας ἄγαλμα Ἀθηνᾶς ἱδρύσατο. ἐντεῦθεν δὲ ἧκεν εἰς Ἄργος, καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῷ παραδίδωσι Γελάνωρ ὁ τότε βασιλεύων (2,1,4,7) ... ἀνύδρου δὲ τῆς χώρας ὑπαρχούσης, ἐπειδὴ καὶ τὰς πηγὰς ἐξήρανε Ποσειδῶν μηνίων Ἰνάχῳ διότι τὴν χώραν Ἥρας ἐμαρτύρησεν εἶναι, τὰς θυγατέρας ὑδρευσομένας ἔπεμψε. (2,1,4,8) μία δὲ αὐτῶν Ἀμυμώνη ζητοῦσα ὕδωρ ῥίπτει βέλος ἐπὶ ἔλαφον καὶ κοιμωμένου Σατύρου τυγχάνει, κἀκεῖνος περιαναστὰς ἐπεθύμει συγγενέσθαι· Ποσειδῶνος δὲ ἐπιφανέντος ὁ Σάτυρος μὲν ἔφυγεν, Ἀμυμώνη δὲ τούτῳ συνευνάζεται, καὶ αὐτῇ Ποσειδῶν τὰς ἐν Λέρνῃ πηγὰς ἐμήνυσεν.
(2,1,5,1) οἱ δὲ Αἰγύπτου παῖδες ἐλθόντες εἰς Ἄργος τῆς τε ἔχθρας παύσασθαι παρεκάλουν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτοῦ γαμεῖν ἠξίουν. Δαναὸς δὲ ἅμα μὲν ἀπιστῶν αὐτῶν τοῖς ἐπαγγέλμασιν, ἅμα δὲ καὶ μνησικακῶν περὶ τῆς φυγῆς, ὡμολόγει τοὺς γάμους καὶ διεκλήρου τὰς κόρας.
(2,12) Von vielen Frauen bekommt Aigyptos fünfzig Söhne, Danaos fünfzig Töchter. Sie bekommen Streit wegen der Herrschaft. Später baute Danaos aus Furcht vor den Söhnen des Aigyptos und auf Athenas Empfehlung als erster ein Schiff, lud seine Töchter ein und ergriff die Flucht. 
(2,13) Er steuerte Rhodos an und errichtete das Kultbild der Athena Lindia. Von da kam er nach Argos. Der damalige König Gelanor übergibt ihm die Herrschaft. ... Das Land war wasserarm, weil Poseidon aus Zorn auf Inachos, der bezeugt hatte, dass das Land Hera gehöre, die Quellen hatte austrocknen lassen. So schickte Danaos seine Töchter Wasser suchen. Eine von ihnen, Amymone, wirft bei der Suche nach Wasser einen Speer auf eine Hirschkuh, trifft aber aus Zufall einen schlafenden Satyr. Jener stand auf und verspürte Lust, sich mit ihr zu vereinigen. Als Poseidon aber erschien, ergriff er die Flucht. Amymone schlief mit Poseidon und  der zeigte ihr die Quellen in Lerna. 
Die Söhne des Aigyptos kamen nach Argos, riefen dazu auf, den Streit zu beenden und verlangten, seine Töchter zu heiraten. Obwohl Danaos ihren Worten misstraute und ihnen zugleich seine Vertreibung nachtrug, stimmte er zu und wollte seine Töchter zulosen.

 

 
Danaostöchter
Danaostöchter und Aigyptossöhne

(2,1,5,2) Ὑπερμνήστραν μὲν οὖν τὴν πρεσβυτέραν ἐξεῖλον Λυγκεῖ καὶ Γοργοφόνην Πρωτεῖ· οὗτοι γὰρ ἐκ βασιλίδος γυναικὸς Ἀργυφίης ἐγεγόνεισαν Αἰγύπτῳ. (2,1,5,3) τῶν δὲ λοιπῶν ἔλαχον Βούσιρις μὲν καὶ Ἐγκέλαδος καὶ Λύκος καὶ Δαίφρων τὰς Δαναῷ γεννηθείσας ἐξ Εὐρώπης Αὐτομάτην Ἀμυμώνην Ἀγαυὴν Σκαιήν. αὗται δὲ ἐκ βασιλίδος ἐγένοντο Δαναῷ, ἐκ δὲ Ἐλεφαντίδος Γοργοφόνη καὶ Ὑπερμνήστρα. (2,1,5,4) Λυγκεὺς δὲ Καλύκην ἔλαχεν, Ἴστρος δὲ Ἱπποδάμειαν, Χαλκώδων Ῥοδίαν, Ἀγήνωρ Κλεοπάτραν, Χαῖτος Ἀστερίαν, Διοκορυστὴς Ἱπποδάμειαν, Ἄλκης Γλαύκην, Ἀλκμήνωρ Ἱππομέδουσαν, Ἱππόθοος Γόργην, Εὐχήνωρ Ἰφιμέδουσαν, Ἱππόλυτος Ῥόδην. οὗτοι μὲν οἱ δέκα ἐξ Ἀραβίας γυναικός, αἱ δὲ παρθένοι ἐξ ἁμαδρυάδων νυμφῶν, αἱ μὲν Ἀτλαντείης, αἱ δὲ ἐκ Φοίβης.(2,1,5,5) Ἀγαπτόλεμος δὲ ἔλαχε Πειρήνην, Κερκέστης δὲ Δώριον, Εὐρυδάμας Φάρτιν, Αἴγιος Μνήστραν, Ἄργιος Εὐίππην, Ἀρχέλαος Ἀναξιβίην, Μέναχος Νηλώ, οἱ μὲν ἑπτὰ ἐκ Φοινίσσης γυναικός, αἱ δὲ παρθένοι Αἰθιοπίδος. (2,1,5,6) ἀκληρωτὶ δὲ ἔλαχον δι' ὁμωνυμίαν τὰς Μέμφιδος οἱ ἐκ Τυρίας, Κλειτὸς Κλειτήν, Σθένελος Σθενέλην, Χρύσιππος Χρυσίππην. (2,1,5,7) οἱ δὲ ἐκ Καλιάδνης νηίδος νύμφης παῖδες δώδεκα ἐκληρώσαντο περὶ τῶν ἐκ Πολυξοῦς νηίδος νύμφης· ἦσαν δὲ οἱ μὲν παῖδες Εὐρύλοχος Φάντης Περισθένης Ἕρμος Δρύας Ποταμὼν Κισσεὺς Λίξος Ἴμβρος Βρομίος Πολύκτωρ Χθονίος, αἱ δὲ κόραι Αὐτονόη Θεανὼ Ἠλέκτρα Κλεοπάτρα Εὐρυδίκη Γλαυκίππη Ἀνθήλεια Κλεοδώρη Εὐίππη Εὐρωτὼ Στύγνη Βρύκη.(2,1,5,8) οἱ δὲ ἐκ Γοργόνος Αἰγύπτῳ γενόμενοι ἐκληρώσαντο περὶ τῶν ἐκ Πιερίας, καὶ λαγχάνει Περίφας μὲν Ἀκταίην, Οἰνεὺς δὲ Ποδάρκην, Αἴγυπτος Διωξίππην, Μενάλκης Ἀδύτην, Λάμπος Ὠκυπέτην, Ἴδμων Πυλάργην. (2,1,5,9) ὀκτὼ δέ εἰσι νεώτατοι· Ἴδας Ἱπποδίκην, Δαίφρων Ἀδιάντην (αὗται δὲ ἐκ μητρὸς ἐγένοντο Ἕρσης), Πανδίων Καλλιδίκην, Ἄρβηλος Οἴμην, Ὑπέρβιος Κελαινώ, Ἱπποκορυστὴς Ὑπερίππην· οὗτοι ἐξ Ἡφαιστίνης, αἱ δὲ ἐκ Κρινοῦς. (2,16) Hypermnestra allerdings nahmen sie, weil sie älter war, für Lynkeus heraus und Gorgophone für Proteus. Diese hatte nämlich Aigyptos von der Königstochter Argyphie. Von den übrigen erlosten Buseiris, Enkelados, Lykos und Daiphron die Töchter des Danaos mir Europe, nämlich Automate, Amymone, Agaue und Skaie. Diese hatte Danaos von einer Königstochter, Gorgophone und Hypermnestra aber von Elephantis.
(2,17) Lynkeus bekam Kalyke, Istros aber Hippodameia, Chalkodon Rhodia, Agenor Kleopatra, Chaitos Asteria, Diokorystes Hippodameia, Alkes Glauke, Alkmenor Hippomedusa, Hippothoos Gorge, Euchenor Iphidmedusa, Hippolytos Rhode. Diese zehn Söhne stammten von einer arabischen Frau, die Mädchen von Hamadryaden, teils von Atlanteie, teils von Phoibe. Agaptolemos erloste Peirene, Kerkestes Dorion, Eurydamas Phartis, Aigios Mnestra, Argios Euippe, Archelaos Anaxibie, Menachos Nelo: die sieben Söhne von einer phönizischen Frau, die Mädchen von einer äthiopischen. Ohne Los bekamen auf Grund ihrer Namensübereinstimmung die Söhne der Tyria die Töchter der Memphis: Kleitos Kleite, Sthenelos Sthenele, Chrysippos Chrysippe. (2,19) Die zwölf Söhne der Naiade Kaliadne losten um die Töchter der Naiade Polyxo. Die Söhne waren Eurylochos, Phantes, Peristhenes, Hermos, Dryas, Potamon, Kisseus, Lixos, Imbros, Bromios, Polyktor, Chthonios. Die Mädchen: Autonoe, Theano, Elektra, Kleopatra, Eurydike, Glaukippe, Antheleia, Kleodora, Euippe, Euroto, Stygne, Bryke 
(2,20) Die Söhne, die Aigyptos von Gorgo hatte, losten um die Söhne der Pieria. Und es bekommt Periphas Aktaie, Oineus Podarke, Aigyptos Dioxippe, Menalkes Adyte, Lampos Okypete und Pylarge Idmon. Die acht jüngsten aber: Idas, Hippodike, Daiphron Adiante (diese hatten Herse zur Mutter), Pandion Kallidike, Arbelos Oime, Hyperbios Kelaino, Hyperkorystesm Hyperippe; die Söhne von Hephaistine, die Töchter von Krino.
(2,1,5,10) ὡς δὲ ἐκληρώσατο τοὺς γάμους, ἑστιάσας ἐγχειρίδια δίδωσι ταῖς θυγατράσιν. αἱ δὲ κοιμωμένους τοὺς νυμφίους ἀπέκτειναν πλὴν Ὑπερμνήστρας· αὕτη γὰρ Λυγκέα διέσωσε παρθένον αὐτὴν φυλάξαντα· διὸ καθείρξας αὐτὴν Δαναὸς ἐφρούρει. (2,1,5,11) αἱ δὲ ἄλλαι τῶν Δαναοῦ θυγατέρων τὰς μὲν κεφαλὰς τῶν νυμφίων ἐν τῇ Λέρνῃ κατώρυξαν, τὰ δὲ σώματα πρὸ τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ αὐτὰς ἐκάθηραν Ἀθηνᾶ τε καὶ Ἑρμῆς Διὸς κελεύσαντος. (2,1,5,12) Δαναὸς δὲ ὕστερον Ὑπερμνήστραν Λυγκεῖ συνῴκισε, τὰς δὲ λοιπὰς θυγατέρας εἰς γυμνικὸν ἀγῶνα τοῖς νικῶσιν ἔδωκεν. (2,21) Sobald er die Paare ausgelost hatte, richtet er das Festessen und gibt jeder Tochter einen Dolch. Außer Hypermnestra töteten sie ihre Gatten im Schlaf. Sie rettete Lynkeus, weil er sie als Jungfrau geachtet hatte. Deshalb sperrte Danaos sie unter ständiger Bewachung ein. Die anderen Danaostöchter vergruben die Köpfe ihrer Gatten in Lerna, ihre Leichen aber bestatteten sie vor der Stadt. Athena und Hermes entsühnten sie im Auftrag des Zeus. Danaos ließ Hypermnestra später mit Lynkeus zusammenleben; die übrigen Töchter gab er in einem sportlichen Wettkampf den Siegern.
(2,1,5,13) Ἀμυμώνη δὲ ἐκ Ποσειδῶνος ἐγέννησε Ναύπλιον. οὗτος μακρόβιος γενόμενος, πλέων τὴν θάλασσαν, τοῖς ἐμπίπτουσιν ἐπὶ θανάτῳ ἐδυσφόρει. συνέβη οὖν καὶ αὐτὸν τελευτῆσαι ἐκείνῳ τῷ θανάτῳ ᾧπερ ἄλλων τελευτησάντων ἐδυσφόρει. (2,1,5,14) πρὶν δὲ τελευτῆσαι ἔγημε, ὡς μὲν οἱ τραγικοὶ λέγουσι, Κλυμένην τὴν Κατρέως, ὡς δὲ ὁ τοὺς νόστους γράψας, Φιλύραν, ὡς δὲ Κέρκωψ, Ἡσιόνην, καὶ ἐγέννησε Παλαμήδην Οἴακα Ναυσιμέδοντα. (2,23) Amymone gebar von Poseidon Nauplios. Noch in hohem Alter befuhr er das Meer und ärgerte sich darüber, dass manche den Tod dabei fanden. Doch er fand schließlich selbst auf die selbe Art den Tod, über die er sich bei anderen ärgerte. Bevor er zu Tode kam, heiratete er, wie die Tragiker sagen, Klymene, die Tochter des Katreus, nach dem Verfasser der Nosten Philyra, nach Kerkops aber Hesione. Er zeugte Palamedes, Oiax und Nausimedon.

Belos und Anchinoe

(2,2,1,1) Λυγκεὺς δὲ μετὰ Δαναὸν Ἄργους δυναστεύων ἐξ Ὑπερμνήστρας τεκνοῖ παῖδα Ἄβαντα. τούτου δὲ καὶ Ἀγλαίας τῆς Μαντινέως δίδυμοι παῖδες ἐγένοντο Ἀκρίσιος καὶ Προῖτος. (2,2,1,2) οὗτοι καὶ κατὰ γαστρὸς μὲν ἔτι ὄντες ἐστασίαζον πρὸς ἀλλήλους, ὡς δὲ ἀνετράφησαν, περὶ τῆς βασιλείας ἐπολέμουν, καὶ πολεμοῦντες εὗρον ἀσπίδας πρῶτοι. καὶ κρατήσας Ἀκρίσιος Προῖτον Ἄργους ἐξελαύνει.
(2,2,1,3) ὁ δ' ἧκεν εἰς Λυκίαν πρὸς Ἰοβάτην, ὡς δέ τινές φασι, πρὸς Ἀμφιάνακτα· καὶ γαμεῖ τὴν τούτου θυγατέρα, ὡς μὲν Ὅμηρος, Ἄντειαν, ὡς δὲ οἱ τραγικοί, Σθενέβοιαν. κατάγει δὲ αὐτὸν ὁ κηδεστὴς μετὰ στρατοῦ Λυκίων, καὶ καταλαμβάνει Τίρυνθα, ταύτην αὐτῷ Κυκλώπων τειχισάντων. (2,2,1,4) μερισάμενοι δὲ τὴν Ἀργείαν ἅπασαν κατῴκουν, καὶ Ἀκρίσιος μὲν Ἄργους βασιλεύει, Προῖτος δὲ Τίρυνθος.
(2,24) Lynkeus folgte in Argos Danaos als Herrscher. Mit Hypermnestra zeugt er seinen Sohn Abas. Ihm und Aglaia, der Tochter des Mantineus entstammen die Zwillinge Akrisios und Proitos. Diese stritten sogar schon  im Mutterleib miteinander. Als sie erwachsen waren, lagen sie wegen der Herrschaft im Krieg. Dabei erfanden sie als erste den Schild. Akrisios setzte sich durch und vertreibt Proitos aus Argos.
(2,25) Der kam nach Lykien zu Iobates; wie einige sagen, zu Amphianax. Er heiratet dessen Tochter, nach Homer Anteia, nach den Tragikern Stheneboia. Sein Schwiegervater führt ihn mit einem lykischen Heer zurück und nimmt Tiryns ein. Die Kyklopen befestigen es ihm. Sie teilen sich und besiedeln die gesamte Argeia: Akrisios herrscht in Argos, Proitos aber in Tiryns.
(2,2,2,1) καὶ γίνεται Ἀκρισίῳ μὲν ἐξ Εὐρυδίκης τῆς Λακεδαίμονος Δανάη, Προίτῳ δὲ ἐκ Σθενεβοίας Λυσίππη καὶ Ἰφινόη καὶ Ἰφιάνασσα. (2,2,2,2) αὗται δὲ ὡς ἐτελειώθησαν, ἐμάνησαν, ὡς μὲν Ἡσίοδός φησιν, ὅτι τὰς Διονύσου τελετὰς οὐ κατεδέχοντο, ὡς δὲ Ἀκουσίλαος λέγει, διότι τὸ τῆς Ἥρας ξόανον ἐξηυτέλισαν. (2,2,2,3) γενόμεναι δὲ ἐμμανεῖς ἐπλανῶντο ἀνὰ τὴν Ἀργείαν ἅπασαν, αὖθις δὲ τὴν Ἀρκαδίαν διελθοῦσαι μετ' ἀκοσμίας ἁπάσης διὰ τῆς ἐρημίας ἐτρόχαζον. (2,2,2,4) Μελάμπους δὲ ὁ Ἀμυθάονος καὶ Εἰδομένης τῆς Ἄβαντος, μάντις ὢν καὶ τὴν διὰ φαρμάκων καὶ καθαρμῶν θεραπείαν πρῶτος εὑρηκώς, ὑπισχνεῖται θεραπεύειν τὰς παρθένους, εἰ λάβοι τὸ τρίτον μέρος τῆς δυναστείας. (2,2,2,5) οὐκ ἐπιτρέποντος δὲ Προίτου θεραπεύειν ἐπὶ μισθοῖς τηλικούτοις, ἔτι μᾶλλον ἐμαίνοντο αἱ παρθένοι καὶ προσέτι μετὰ τούτων αἱ λοιπαὶ γυναῖκες· καὶ γὰρ αὗται τὰς οἰκίας ἀπολιποῦσαι τοὺς ἰδίους ἀπώλλυον παῖδας καὶ εἰς τὴν ἐρημίαν ἐφοίτων. (2,2,2,6) προβαινούσης δὲ ἐπὶ πλεῖστον τῆς συμφορᾶς, τοὺς αἰτηθέντας μισθοὺς ὁ Προῖτος ἐδίδου. ὁ δὲ ὑπέσχετο θεραπεύειν, ὅταν ἕτερον τοσοῦτον τῆς γῆς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ λάβῃ Βίας. Προῖτος δὲ εὐλαβηθεὶς μὴ βραδυνούσης τῆς θεραπείας αἰτηθείη καὶ πλεῖον, θεραπεύειν συνεχώρησεν ἐπὶ τούτοις. (2,26) Akrisios bekommt von Eurydike, der Tochter des Lakedaimon DanaeProitos von Stheneboia Lysippe,  Iphinoe und Iphianassa. Als sie erwachsen waren, fielen sie in Raserei, weil sie, nach Hesiod, die Mysterien des Dionysos verweigerten; nach Akusilaos, weil sie Heras Holzbild missachteten. (2,27) In ihrer Raserei durchirrten sie ganz Argeia, durchquerten dann wieder Arkadien und stürmten in völliger Unordnung durch die Einöde. Melampus, der Sohn des Amythaon und der Abastochter Eidomene, ein Seher, der als erster die Therapie mit Heil- und Reinigungsmitteln entwickelte, verspricht, die Mädchen zu heilen, wenn er ein Drittel des Reiches bekomme. (2,28) Als Proitos nicht einverstanden war, dass er sie gegen einen so hohen Preis heile, rasten die Mädchen noch mehr und außerdem mit ihnen die übrigen Frauen. Denn auch diese verließen ihre Häuser, töteten ihre eigenen Kinder und zogen durch die Einöde. Als das Unglück seinem Höhepunkt zuging, wollte Proitos den geforderten Preis geben. Der aber versprach die Heilung nur, wenn sein Bruder Bias einen ebenso großen weiteren Teil des Landes bekomme. Proitos sah sich vor, dass durch ein weiteres Hinausschieben der Heilung noch mehr gefordert würde. Deswegen erklärte er sich mit diesen Bedingungen für die Heilung einverstanden.
(2,2,2,7) Μελάμπους δὲ παραλαβὼν τοὺς δυνατωτάτους τῶν νεανιῶν μετ' ἀλαλαγμοῦ καί τινος ἐνθέου χορείας ἐκ τῶν ὀρῶν αὐτὰς εἰς Σικυῶνα συνεδίωξε. (2,2,2,8) κατὰ δὲ τὸν διωγμὸν ἡ πρεσβυτάτη τῶν θυγατέρων Ἰφινόη μετήλλαξεν· ταῖς δὲ λοιπαῖς τυχούσαις καθαρμῶν σωφρονῆσαι συνέβη. καὶ ταύτας μὲν ἐξέδοτο Προῖτος Μελάμποδι καὶ Βίαντι, παῖδα δ' ὕστερον ἐγέννησε Μεγαπένθην. (2,29) Melampus holte sich die stärksten Jünglinge und jagte sie mit ihnen unter Geschrei und einer Art rituellem Tanz aus den Bergen nach Sikyon. Bei der Verfolgungsjagd verwandelte sich Iphinoe, die älteste Tochter. Die beiden übrigen kamen durch Reinigung wieder zur Vernunft. Sie gab Proitos an Melampus und an Bias heraus. Später zeugte er noch einen Sohn, Megapenthes.
Sententiae excerptae:
Griech. zu "Apollod"
Literatur:
zu "Apollod"
2653
Alpers, Klaus
Hellanikos von Lesbos , Apollodor und die mythographische frühgriechische Epik
Braunschweig : J. Cramer Verl, 2003
booklooker
zvab

785
Apollodor
Apollodori Bibliotheca ex recognitione Imanuelis Bekkeri
Leipzig (Teubner) 1854
booklooker
zvab

2656
Apollodor / Jacoby, Felix
Apollodors Chronik : eine Sammlung der Fragmente / von Felix Jacoby.
Berlin : Weidmann, 1902 (Philologische Untersuchungen ; 16)
booklooker
zvab

2655
Apollodor / Simpson, Michael
Gods and heroes of the Greeks : the library of Apollodorus / transl. with introd. and notes by Michael Simpson. Drawings by Leonard Baskin.
Univ. of Massachusetts Press, 1976
booklooker
zvab

2654
Apollodor / Wagner, Richardvs
Mythographi Graeci ; Vol. 1 Apollodori Bibliotheca
Stutgardiae (Teubner) 1996 (Ndr.1926)
booklooker
zvab

2645
Apollodor / Brodersen (Hg.)
Apollodoros, Götter und Helden der Griechen, griechisch und deutsch. Eingel., hrsg. und übers. von Kai Brodersen
Darmstadt /WBG) 2004
booklooker
zvab

2646
Apollodor / Dräger (Hg.)
Bibliotheke. Götter- und Heldensagen Griech/dt., hg. u. übers. v. Paul Dräger
Artemis & Winkler Verlag, 2006
booklooker
zvab

2647
Apollodor / Heyne
Heyne, Christian Gottlob: Ad Apollodori Athen. Bibliothecam notae auct. Chr. G. Heyne. I-III
Göttingen: Dieterich 1783
booklooker
zvab

2643
Apollodor / Mader
Griechische Sagen, Apollodor, Parthenios, Antoninus Liberalis, Hyginus, eingeleitet und übersetzt v. L.Mader
Zürich / Stuttgart (Artemis) 1963
booklooker
zvab

2644
Apollodor / Moser
Die griechische Sagenwelt. Apollodors Mythologische Bibliothek, üb. v. C.G.Moser u. D.Vollbach
Stuttgart (Metzler) 1828; Leipzig (Dieterich) 1988 [Bremen (Schünemann)]
booklooker
zvab

3689
Frazer, Sir J.G.
Apollodorus
London (Loeb series) 1921
booklooker
zvab

786
Huys, M.
125 Years of Scholarship on Apollodoros the Mythographer. A Bibliographical Survey
in: Antiquité Classique 66/1997, S.319-351
booklooker
zvab

4590
Ioannes ab Arnim (Hg.)
Stoicorum veterum fragmenta, collegit Ioannes ab Arnim. Volumen III: Chrysippi fragmenta moralia, fragmenta succcessorum Chrysippi
Stuttgart, Teubner1979
booklooker
zvab

3110
Lefèvre, Eckard
Der Phormio des Terenz und der Epidikazomenos des Apollodor von Karystos
in: Zetemata 74, München 1978
booklooker
zvab

787
Newman, H. / Newman, J.O.
A genealogical Chart of Greek Mythology
Chapel Hill / London 2003
booklooker
zvab


Bibliothek
Epitome
Stammbaumtafeln
0 | 1 | 1a | 1b | 1c | 2 | 3 | 9
[ Homepage | Hellas 2000 | Stilistik | Latein | Latein. Lektüre | Lateinisches Wörterbuch | Lateinischer Sprachkurs | Lateinische Grammatik | Lat.Textstellen | Römische Geschichte | Griechisch | Griech. Lektüre | Griechisches Wörterbuch | Griechischer Sprachkurs | Griechische Grammatik | Griech.Textstellen | Griechische Geschichte | LandkartenBeta-Converter | Varia | Mythologie | Bibliographie | Ethik | Literaturabfrage]
Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
bottom - /Grie/apollod/apollod20101.php - Letzte Aktualisierung: 26.04.2021 - 18:58