Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

top

Vollständiger lat. u. dt. Text der Aeneis und gegliederte Inhaltsangabe, Bücher I - XII, Eklogen (Bucolica)
Aeneis: Lat.Text I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Komp. (Literatur u.a.) I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Eklogen: Text und Übers. I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X

Vergil Aeneis

Gegliederte Inhaltsangabe

Liber X

Götterversammlung. Kampf vor dem Lager. Mezentius und Pallas fallen

Carolus Ruaeus , Philadelphia MDCCCXXXII p.Ch.n.
Iupiter advocato Deorum concilio, frustra conatus Iunonem ac Venerem in concordiam adducere, de Troianorum Rutulorumque rebus inter se dissidentes.  Pronunciat se neutrarum partium fore, sed fatis omnia permissurum.  Rutuli ad oppugnandum, Troiani ad defendendum urbem redeunt.  Aeneas, dies aliquot in Etruria commoratus, collectis inde auxiliis, ad suos redit, triginta navium classe auctus.  Nymphas, e suis navibus eam in speciem paulo ante transformatas in itinere obvias habet.  Ab iis de suorum periculo certior factus;  sub primam lucem provectus in conspectum hostium, exercitum in litus exponit.  Occurrunt Rutuli:  commissoque gravi certamine, Pallas a Turno occiditur;  cuius necem cum ulcisceretur Aeneas magna strage, et Ascanius eruptione facta copias paternis addiunxissit.  Iuno Turnum praesenti periculo eripit, obiecta illi falsa Aeneae imagine;  quam ille fugientem ad usque navem dum sequitur, retinaculis a Iunone ruptis, ad litora Ardeae proxima vi tempestatis abripitur.  Mezentius pugnae pro Turno succedens, et filius Mezentii Lausus, ab Aenea occiduntur.
C.G.Heyne, Lipsiae MDCCC p.Ch.n.

Iupiter, convocato deorum concilio, ad concordiam ipsos adhortatur (1-15). Ibi Venus de Troianorum periculo insatiabilique Iunonis odio conqueritur, aliquamque tandem tot calamitatum requiem  petit (16-62). Iuno contra malorum omnium causam in Troianos, veluti primos belli auctores, atque adeo in Venerem ipsam reicit. (62-95). Frustra itaque tentata reconciliatione Iupiter, ubi nullum videt esse contentionum finem, ne aut uxorem aut filiam offenderet, se neutrarum partium studia secuturum pronuntiat, sed pro sua aequitate omnia fatis esse permissurum (96-117)
Interim Rutuli totis viribus ad oppugnationem redeunt; nec minore animo obsessi <Troiani> se ad defensionem parant (118-145).
Dum haec in Latio geruntur, Aeneas rebus in Etruria ex animi sententia confectis, multorumque sibi populorum auxiliis adiunctis, triginta navium classe ad suos revehitur (146-214). Ibi Nymphas, paulo ante in eam formam ex navibus suis transformatas, obvias habet: ex his et de classis amissione et de suorum periculo certior redditur (215-255).
Inde in hostium usque conspectum profectus copias suas in litus exponit. Rutuli de oppugnatione desistunt, occurentesque ad litus terra hostem prohibere conantur. Magna utrimque strage pugnatur ( 256-361).
Ibi Pallas, multis prius ex hostium acie caesis, tandem a Turno occiditur (362-509).
Cuius rei dolore percitus Aeneas, magnos Rutulorum acervos amico inferias mittit (510-601). Ascanius quoque eruptione facta suas cum patre copias coniungit ( 602-605).
Quibus rebus permota Iuno et pro Turno sollicita, impetrata a Iove venia, praesenti eum periculo eripit, obiecta illi falsa Aeneae imagine, quam, dum in navem quandam fugientem insequitur, vinculis a Iunone ruptis, vi tempestatis ad litora Ardeae proxima devehitur ( 606-688).
Interim Mezentius Iovis monitu pugnae succedens, magnum tam Troianorum quam Etruscorum numerum prosternit (689-761), donec ab Aenea hastae ictu vulneratus, et a Lauso filio protectus, aegre se ad obligandum vulnus ex acie recipit. (762-795). Ibi Lausus quoque, dum patrem ulcisci conatur, ab Aenea interficitur ( 796-832); eius rei nuntio accepto Mezentius conscenso equo in proelium redit: ubi, dum filii mortem vindicare parat, eadem qua filius dextra concidit ( 833-908).

1-117 Iupiter, convocato deorum concilio, ad concordiam ipsos adhortatur (1-15). Ibi Venus de Troianorum periculo insatiabilique Iunonis odio conqueritur, aliquamque tandem tot calamitatum requiem  petit (16-62). Iuno contra malorum omnium causam in Troianos, veluti primos belli auctores, atque adeo in Venerem ipsam reicit. (62-95). Frustra itaque tentata reconciliatione Iupiter, ubi nullum videt esse contentionum finem, ne aut uxorem aut filiam offenderet, se neutrarum partium studia secuturum pronuntiat, sed pro sua aequitate omnia fatis esse permissurum (96-117)
Götterversammlung
1-15 Iupiter mahnt zur Eintracht und verbietet Widerstand gegen die Troianer
16-62 Venus versucht Sympathie und Mitleid für die Troianer zu wecken und Entrüstung gegen Iuno zu erregen
62-95 Iuno schiebt alle Schuld auf Aeneas, entlastet Turnus und übt heftige Kritikan Venus.
96-117 Jupiter ergreift zwischen Iuno und Venus keine Partei, sondern überlässt die Entscheidung dem fatum ("fata viam invenient").
118-145 Interim Rutuli totis viribus ad oppugnationem redeunt; nec minore animo obsessi <Troiani> se ad defensionem parant.
118-145 Der erneute Angriff der Rutuler bringt die Troianer in Bedrängnis
146-255 Dum haec in Latio geruntur, Aeneas rebus in Etruria ex animi sententia confectis, multorumque sibi populorum auxiliis adiunctis, triginta navium classe ad suos revehitur (146-214). Ibi Nymphas, paulo ante in eam formam ex navibus suis transformatas, obvias habet: ex his et de classis amissione et de suorum periculo certior redditur (215-255).
Aeneas' Rückkehr aus Etrurien
146-162 Aeneas kehrt nach einem Bündnis mit den Etruskern zu Schiff zurück. In seiner Begleitung die etruskischen und arkadischen Verbündeten
163-214 Katalog der etruskischen Bundesgenossen
163-165 Musenanruf
166-214 Etruskerkatalog
215-255 Die in Nymphen verwandelten Schiffe informieren Aeneas über die Lage
256-361 Inde in hostium usque conspectum profectus copias suas in litus exponit. Rutuli de oppugnatione desistunt, occurentesque ad litus terra hostem prohibere conantur. Magna utrimque strage pugnatur.
Als Aeneas landet und sich zum Kampf bereit macht, wenden sich die Rutuler von der Stadt weg ihm zu. Es kommt zu einem verlustreichen Kampf.
256-307 Aeneas landet
308-361 Turnus versucht, Aeneas und seine Leute vom Landen abzuhalten
362-509 Ibi Pallas, multis prius ex hostium acie caesis, tandem a Turno occiditur.

Tod des Pallas

362-378 Die Arkader fliehen. Pallas bringt sie zum Stand
379-425 Taten (Aristie) des Pallas. Er bedroht Lausus, den Sohn des Mezentius
426-438 Bei den Rutulern tut sich Lausus hervor
439-509 Turnus kommt Lausus zu Hilfe, tötet Pallas und nimmt seinen Waffengürtel ("balteus") als Spolium (Dies wird ihn später das Mitleid des Aeneas und sein Leben kosten).
510-605 Cuius rei dolore percitus Aeneas, magnos Rutulorum acervos amico inferias mittit (510-601). Ascanius quoque eruptione facta suas cum patre copias coniungit (602-605).
Aeneas übt an den Rutulern blutige Rache für Pallas (Aristie des Aeneas)
510-601 Aeneas' Kämpfe
602-605 Ascanius macht einen Ausfall und vereinigt sich mit seinem Vater
606-688 Quibus rebus permota Iuno et pro Turno sollicita, impetrata a Iove venia, praesenti eum periculo eripit, obiecta illi falsa Aeneae imagine, quam, dum in navem quandam fugientem insequitur, vinculis a Iunone ruptis, vi tempestatis ad litora Ardeae proxima devehitur.
Iuno rettet Turnus mit Jupiters Erlaubnis auf einem Schiff und entfernt ihn so vom Kampfplatz.
606-632 Iupiter gestattet Iuno, Turnus im Moment vor Aeneas zu retten
633-660 Mit einem Trugbild des Aeneas lockt Iuno Turnus auf ein Schiff, um dann Turnus mit dem Schiff vom Ufer zu entfernen. 
661-688 Turnus gelangt so in seine Heimatstadt Ardea
689-908 Interim Mezentius Iovis monitu pugnae succedens, magnum tam Troianorum quam Etruscorum numerum prosternit (689-761), donec ab Aenea hastae ictu vulneratus, et a Lauso filio protectus, aegre se ad obligandum vulnus ex acie recipit. (762-795). Ibi Lausus quoque, dum patrem ulcisci conatur, ab Aenea interficitur ( 796-832); eius rei nuntio accepto Mezentius conscenso equo in proelium redit: ubi, dum filii mortem vindicare parat, eadem qua filius dextra concidit (833-908).
Mezentius nimmt die Stelle des Turnus ein. Seine Aristie und sein Tod
689-761 Mezentius erringt gegen Troianer und Etrusker viele Siege.
762-795 Aeneas verwundet Mezentius mit dem Speer. Lausus bringt seinen Vater in Sicherheit
796-832 Lausus versucht anschließend trotz der Warnung des Aeneas seinen Vater zu rächen und fällt. 
833-866 Mezentius versorgt seine Wunde und klagt um seinen Sohn
867-908 Obwohl er verwundet ist, besteigt er sein Pferd Rhaebus und will an Aeneas Rache nehmen. Pferd und Reiter fallen im Kampf gegen Aeneas.
Sententiae excerptae:
Lat. zu "Verg" und "Aen.10,"
82
fata viam invenient
das Schicksal wird einen Weg finden
Verg.Aen.10,113

27
audentis Fortuna iuvat
den Mutigen hilft das Glück
Verg.Aen.10,284


Literatur:
zu "Verg" und "Aen.10,"
3543
Albrecht, Michael von
Vergil. Bucolica, Georgica, Aeneis. Eine Einführung.
Heidelberg (Winter, Heidelberger Studienhefte zur Altertumswissenschaft) 2006, 2/2007

3649
Büchner, K.
P.Vergilius Maro. Der Dichter der Römer
Stuttgart, 3/1961 (SD aus der RE)

3749
Duckworth, G.E.
The significance of Nisus and Euryalus for Aeneid IX-XI
in: AJPh 88, 1967, 129-150

3751
Harrison, S. J.
Vergil, Aeneid 10
Oxford 1991

3538
Klingner, Friedrich
Virgil. Bucolica, Georgica, Aeneis
Zürich, Stuttgart (Artemis) 1967

3691
Merguet,H.
Lexicon zu Vergilius
Leipzig 1912; ND: Darmstadt 1961

3568
Vergil / Conington, Nettleship
Vergil (Publius Vergilius Maro): The Works of Virgil. With a Commentary by John Conington and Henry Nettleship. I-III.
London 3/1883-5/1898 (Ndr.: Hildesheim, Olms, 1963)

3569
Vergil / Forbiger
P.Vergili Maronis opera. ad optimorum librorum fidem edidit perpetua et aliorum et sua adnotatione illustravit... Albertus Forbiger. Pars I: Bucolica et Georgica - ParsII: Aeneis I-VI Pars III: Aeneis VII-XII, carmina minora, dissertatio de Vergili vita et.. Indices.
Leipzig (Hinrichs) 4,1872-1875

3570
Vergil / Heyne
P.Vergilii Maronis Opera, in tironum gratiam perpetua annotatione novis curis illustrata a Chr. Gottl. Heyne. Tomus I: P.Vergilii Maronis vita. Eclogen, Georgica, Aeneis I-IV. - Tomus II. Aeneis V-XII. Indices
Leipzig (Caspar Fritsch) 3,1800

3537
Vergil / Osiander, Hertzberg
Die Gedichte des Publius Virgilius Maro:
  1. Die Idyllen und das Gedicht vom Landbau, übers. v. C.U.v.Osiander;
  2. Kleinere Gedichte, welche dem Virgil ugeschrieben werden, übers. v. W.Hertzberg;
  3. Die Aeneide, übers. v. W.Hertzberg
Stuttgart, Metzler, 1853


Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
bottom© 2000 - 2024 /Lat/verg_komp/verg_aen10.php - Letzte Aktualisierung: 28.12.2020 - 21:36