Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

top

Vollständiger lat. u. dt. Text der Aeneis und gegliederte Inhaltsangabe, Bücher I - XII, Eklogen (Bucolica)
Aeneis: Lat.Text I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Komp. (Literatur u.a.) I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Eklogen: Text und Übers. I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X

Vergil Aeneis

Gegliederte Inhaltsangabe zu Buch III

Liber III

Die Erzählung der Irrfahrten

Carolus Ruaeus , Philadelphia MDCCCXXXII p.Ch.n.
Pergit Aeneas enarrare Didoni casus suos, quorum altera pars hoc libro continetur, nempe navigatio.  Aeneas incensa Troia, classe viginti navium ad urbem Antandrum clam fabricata, defertur in Thraciam.  Ubi cum urbem conderet, territus prodigio caesi a Polymnestore rege Polydori, navigat in insulam Delum, consulturus oraculum Apollinis.  A quo monitus ut antiquam matrem exquireret, Anchisae interpretatione Cretam esse insulam ratus, Troianae gentis originem, eo contendit, urbemque novam aedificat.  At inde peste depulsus, monitus in somnis a Diis Penatibus, Italiam vera esse Troianorum cunabula, Italiam petit.  In itinere actus tempestate in insulas Strophades, infestas habet Harpyias, quarum ex una audit se non prius in Italia fixurum sedes, quam fame coactus fuerit mensas absumere.  Hinc delatus ad Actium promontorium, ibi ludos celebrat.  Tum in Epirum appulsus, Andromachen reperit, iam Heleni uxorem, et mortuo Pyrrho in Chaonia Epiri parte regnantem.  Audit ab Heleno, rege eodem ac vate, sedem sibi a Diis in Italia paratam:  eo loco, ubi suem albam inveniret triginta foetus enixam.  Admonetur ab eodem, ne in proxima Italiae parte considat Graecorum metu, qui ventis eo disiecti fuerant;  tum ne Siculum traiiciat fretum, metu Scyllae et Charybdis;  sed deflexo ad occasum cursu Siciliam circumeat.  Igitur relicta Epiro, Tarentum, quae in vicina Italiae ora est, et Siciliae partem Aetnae monti proximam praetervectus.  Hinc supplicem recipit Achemenidem, socium Ulyssis, ab eoque de feritate Cyclopum edoctus, observatis omnibus Heleni praeceptis, tandem Deparnum, occidentalem Siciliae portum, obtinet, ubi moritur Anchises.  Atque hinc media aestate solvens Aeneas in Italiam, tempestate in Africam eicitur.  Et hic finis est narrationis.

C.G.Heyne, Lipsiae MDCCC p.Ch.n.

Eversa Troia, Aeneas collectis suorum reliquiis, quae caedi flammisque supererant parataque apud Antandrum viginti navium classe, primum in Thraciam defertur: ubi cum futurae urbis fundamenta poneret, territus Polydori a Polymnestore caesi prodigiis, Delum petit (1-77).
Consultoque ibi Apollinis oraculo, cum antiquam gentis suae matrem, hoc est, primam originis suae terram repetendam didicisset, falsa Anchisae patris interpretatione adductus, Cretam contendit (78-120).
Verum, cum ibi quoque, positis iam moenibus, gravissima peste exagitaretur, in somnis monitus a diis penatibus, relicta Creta, Italiam petit ( 121-191). ibi subito oborta tempestate, primum ad Strophadas insulas appulsus, ab Harpyiis infestatur (192-269).
Mox Actium delatus, in honorem Apollinis ludos celebrat (270-293).
Inde Corcyram praetervectus, Epirum tenet: quae id temporis Heleno Priami filio parebat, cui post Pyrrhi caedem Andromache in coniugium cesserat. Helenus Aeneam hospitio excipit, omnique humanitatis genere complectitur, imminentiumque terra marique periculorum certiorem facit (294-505).
Aeneas, relicto Epiro, Tarentum primamque Italiae oram praetervectus, ad eam Siciliae partem, quae Aetnae monti adiacet, appellitur. Ibi Achemenidem ab Ulysse in Cyclopis antro desertum, supplicem recipit, edoctusque ab eo de Cyclopum feritate, ancoras solvit (506-681
memorque praeceptorum Heleni, vitatis Charybdi et Scyllae periculis, Siciliae litora longo circuitu circumvectus tandem Drepanum advehitur, ubi Anchises, tum senio tum longae navigationis iactatione fatigatus, fatis concedit. 
[Inde Italiam petiturus immissa ab Aeolo subita tempestas in Africam eicitur: quam partem libro primo exsecutus erat poeta.] (682-718)

 

 

  • Das Aufbauprinzip des 3. Buches (Irrfahrten) besteht darin, dass das vom Fatum bestimmte Ziel (trotz der Creusaprophezeihung Ende II) am Anfang im Dunkeln liegt und sich erst stufenweise enthüllt
  • Troia-Rom-Motiv: Die Aeneaden verlassen den Raum der Griechen (als den Raum der alten Feindschaft) mit Actium als Mitte und Achaemenides als Endpunkt und stoßen in die "Neue Welt" Hesperiens vor.
1-77 Eversa Troia, Aeneas collectis suorum reliquiis, quae caedi flammisque supererant parataque apud Antandrum viginti navium classe, primum in Thraciam defertur: ubi cum futurae urbis fundamenta poneret, territus Polydori a Polymnestore caesi prodigiis, Delum petit
1-12 Bau von 20 Schiffen bei Antandros und mit Beginn des Sommers Abfahrt von Troia. Das von den Göttern bestimmte  Ziel wird erst mit der Zeit durch die Erfüllung von Vorzeichen deutlich: "incerti, quo fata ferant" (7)
13-68
  • Gründung der Stadt Aeneadae in Thrakien, allerdings "fatis iniquis" (17), wie sich herausstellt (13-18).
  • Prodigium (blutende Sträucher) des des Priamossohnes Polydoros, den König Polymestor aus Goldgier ermordet hatte.
69-77 Fahrt nach und Ankunft in Delos.
78- 120 Consultoque ibi Apollinis oraculo, cum antiquam gentis suae matrem, hoc est, primam originis suae terram repetendam didicisset, falsa Anchisae patris interpretatione adductus, Cretam contendit.
78-98 Befragung des Apollonorakels in Delos: "antiquam quaerite matrem!"
99-120 1. Fehldeutung des Orakels durch Anchises: die "antiqua mater" sei Kreta (weil Teucer, Troias ältester König,  von dort stammte). (Zur "Situation der allmählich durchsichtig werdenden Wahrheit" und der daraus resultierenden Entscheidung (Büchner, Sp. 326) vgl. die Laokoonszene Verg.Aen.2,25)
121-191 Verum, cum ibi quoque, positis iam moenibus, gravissima peste exagitaretur, in somnis monitus a diis penatibus, relicta Creta, Italiam petit.
121-146 Nach der Ankunft in Kreta gründet man die Stadt Pergama. Doch die Pest bricht aus.
147-191 2. Deutung. Die Penaten erscheinen Aeneas im Traum: die "antiqua mater" ist (weil Dardanus von dort stammt) Ausonia. Diese Deutung wird durch eine Prophezeiung der Kassandra bestätigt, an die sich Anchises erinnert (Vgl. Die Begrüßung durch Latinus).
192-269 ibi subito oborta tempestate, primum ad Strophadas insulas appulsus, ab Harpyiis infestatur.
193-208 Die Fahrt geht nach Nordosten. Ein Sturm bricht los.
209-269 Landung bei den Strophaden: Harpyien; Tischprophezeiung der Celaeno( 253 - 257 ): Selbst am Ziel k & ouml; nnten sie nicht eher eine Stadt gr & uuml; nden, als sie vor Hunger mit den Speisen die Tische gegessen h & auml; tten( was zunächst als ein "adynaton" zu verstehen ist, sich aber im 7. Buch( Vs . 107 ) erfüllt). 
270-293 Mox Actium delatus, in honorem Apollinis ludos celebrat.
269-287 Fahrt nach Actium und Spiele (Agon) zu Ehren Apollons. Sie überwintern in Actium
288-293 Fahrt nach Epirus Buthrotum
294-505 Inde Corcyram praetervectus, Epirum tenet: quae id temporis Heleno Priami filio parebat, cui post Pyrrhi caedem Andromache in coniugium cesserat. Helenus Aeneam hospitio excipit, omnique humanitatis genere complectitur, imminentiumque terra marique periculorum certiorem facit.
Helenus-Episode (oder "Klein-Troia")
294-343

 

Ankunft in Buthrotum (Epirus), wo der Seher Helenus (Sohn des Priamos) zusammen mit Andromache lebt. Aeneas unterredet sich mit Andromache.
344-372 Helenus erscheint. Aeneas bestaunt seine Gründung "Klein-Troia". Er befragt Helenus nach dem Fortgang seines Fatums.
373-462 Wegprophezeiung des Helenus: Er solle nicht an der griechischen Ostküste Italiens landen, sondern die Straße von Messina passieren und die Sibylla von Cumae aufsuchen. 
389-393 Sauprodigium (Der Ort der neuen Stadt sei da, wo er eine Sau mit dreißig Frischlingen finde).
506-681 Aeneas, relicto Epiro, Tarentum primamque Italiae oram praetervectus, ad eam Siciliae partem, quae Aetnae monti adiacet, appellitur. Ibi Achemenidem ab Ulysse in Cyclopis antro desertum, supplicem recipit, edoctusque ab eo de Cyclopum feritate, ancoras solvit.
506-550 Weiterfahrt. Erste Berührung mit Italien (Castrum Minervae: Opfer für Iuno)
551-567 Fahrt nach Sizilien. Skylla und Charybdis
568-588 In Sizilien: Aetna, Kyklopen
589-681 Aeneas rettet Achaemenides, einen Gefährten des Odysseus, der in Polyphems Höhle zurückgeblieben war
682-718 memorque praeceptorum Heleni, vitatis Charybdi et Scyllae periculis, Siciliae litora longo circuitu circumvectus tandem Drepanum advehitur, ubi Anchises, tum senio tum longae navigationis iactatione fatigatus, fatis concedit. 
[Inde Italiam petiturus immissa ab Aeolo subita tempestas in Africam eicitur: quam partem libro primo exsecutus erat poeta.]
682-718
  • Skylla und Charybdis
  • Ankunft in Drepanum
  • Tod des Anchises; Klage
  • Ende der Apologe (Erzählungen) des Aeneas
Sententiae excerptae:
Lat. zu "Verg" und "Aen.3,"
Literatur:
zu "Verg" und "Aen.3,"
3543
Albrecht, Michael von
Vergil. Bucolica, Georgica, Aeneis. Eine Einführung.
Heidelberg (Winter, Heidelberger Studienhefte zur Altertumswissenschaft) 2006, 2/2007

3649
Büchner, K.
P.Vergilius Maro. Der Dichter der Römer
Stuttgart, 3/1961 (SD aus der RE)

3728
Cova, P.V. (Hg.):
Virgilio, Il libro terzo dell' Eneide
Mailand 1994

3773
Duhn, M.v.
Gleichnisse in den ersten sechs Büchern von Vergils Aeneis
Diss.Hamburg 1952

3779
Fahr, R.
"Lacrimans exul feror"... Psychoanalyt..Interpr.v.Vergils Aeneis
in: Anr 29/6,1983,377

3644
Horsfall, Nicholas
Virgil, Aeneid 3, a commentary
Leiden, Brill, 2006

3729
Hübner, W.
Poesie der Antipoesie. Ãœberlegungen zum dritten Buch der Aeneis
in: GB 21, 1995, 95-120

3538
Klingner, Friedrich
Virgil. Bucolica, Georgica, Aeneis
Zürich, Stuttgart (Artemis) 1967

3780
Lloyd, R.B.
Aeneid III. A New Approach
in: AJPhilol. 78,2 (1957), 133-151

3691
Merguet,H.
Lexicon zu Vergilius
Leipzig 1912; ND: Darmstadt 1961

3844
Scheer, R.
Vergil als Dichter des Mit-Leidens. Kurzinterpr.zu Verg.Aen.3,568-683
in: Anr 22/1976,17 / ORD

3568
Vergil / Conington, Nettleship
Vergil (Publius Vergilius Maro): The Works of Virgil. With a Commentary by John Conington and Henry Nettleship. I-III.
London 3/1883-5/1898 (Ndr.: Hildesheim, Olms, 1963)

3569
Vergil / Forbiger
P.Vergili Maronis opera. ad optimorum librorum fidem edidit perpetua et aliorum et sua adnotatione illustravit... Albertus Forbiger. Pars I: Bucolica et Georgica - ParsII: Aeneis I-VI Pars III: Aeneis VII-XII, carmina minora, dissertatio de Vergili vita et.. Indices.
Leipzig (Hinrichs) 4,1872-1875

3570
Vergil / Heyne
P.Vergilii Maronis Opera, in tironum gratiam perpetua annotatione novis curis illustrata a Chr. Gottl. Heyne. Tomus I: P.Vergilii Maronis vita. Eclogen, Georgica, Aeneis I-IV. - Tomus II. Aeneis V-XII. Indices
Leipzig (Caspar Fritsch) 3,1800

3537
Vergil / Osiander, Hertzberg
Die Gedichte des Publius Virgilius Maro:
  1. Die Idyllen und das Gedicht vom Landbau, übers. v. C.U.v.Osiander;
  2. Kleinere Gedichte, welche dem Virgil ugeschrieben werden, übers. v. W.Hertzberg;
  3. Die Aeneide, übers. v. W.Hertzberg
Stuttgart, Metzler, 1853

3699
William, R.D.
P.Vergili Maronis Aeneidos liber tertius, with a commentary by R.D.Williams
Oxford 1962


Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
bottom© 2000 - 2024 /Lat/verg_komp/verg_aen03.php - Letzte Aktualisierung: 28.12.2020 - 21:36