Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
 
 
 

top

Vollständiger lat. u. dt. Text der Aeneis und gegliederte Inhaltsangabe, Bücher I - XII, Eklogen (Bucolica)
Aeneis: Lat.Text I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Komp. (Literatur u.a.) I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Eklogen: Text und Übers. I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X

Vergil Aeneis

Gegliederte Inhaltsangabe

Liber VI

Aeneas in der Unterwelt (Nekyia)

Plan der Unterwelt (Carlos Parada)

Carolus Ruaeus , Philadelphia MDCCCXXXII p.Ch.n.
Repulsus Aeneas in Italiam ad Cumas, petit antrum Sibylla Deiphobes. Dumque varia Phoebo in templo descripta contemplatur, iubetur victimas caedere. Peractisque sacrificiis, consulit Sibyllam de futuris eventibus, deque decensu ad inferos.  Sibylla tria respondet:  Bellum ab Italis instare gravissimum;  ramum aureum, inventu perdifficilem, adeunti inferos parandum esse;  denique unum ex amicis in litore mortem interim obisse.  Redit Aeneas ad suos, mortuum Misenum reperit;  huius extruendo rogo dum exciditur sylva, columbae, aves Veneris, ad auream arborem Aeneam deducunt.  Hic igitur funere perfunctus, nocturnisque sacrificiis ad Avernum antrum inferorum numina veneratus, ad inferos Sibylla duce descendit.  Vidit illic:
  1. In vestibulo, monstra varia.
  2. In ripa fluviorum infernorum, umbras defunctorum aditum petentes;  inque iis, Orontem, Palinurum.
  3. In ipso flumine, Charonia portitorem, quem, secum de aditu rixantem, aurei rami conspectu demulcet.
  4. In limine, Cerberum, canem, quem sopit obiecta offa.
  5. Ultra limen, sedes varias, quas incolebant:
    1. Infantes
    2. Iniusta morte damnati
    3. Propria manu perempti
    4. Amantes, in quibus Dido
    5. Bellatores, inter quos Deiphobus, alique Troiani et Graeci duces
  6. Ad sinistram, eminus carcerem vidit impiorum poenis destinatum, quem locum adire non possit;  a Sibylla varia variorum supplicia edocetur, Gigantum, Salmonei, Lapitharum, Ixionis, Thesei, &c.
  7. Ad dextram verso itinere, pervenit ad Elysios campos, ubi multos heroum nactus, a Musaeo de loci incolarumque conditione, deque Anchisa, certior factus;  in ipsum Anchisen incidit.
  8. Anchises multa de animarum natura iuxta Pythagorae documenta praefatus, clarissimum quemque posterorum ad usque Augustum ei ostendit.
  9. Denique perlustratis omnibus, per eburneam somni portam Aeneas ad suos revertitur, et e Cumano litore, ad Caietanum navigat.

C.G.Heyne, Lipsiae MDCCC p.Ch.n.

Cumas advectus Aeneas, antrum Sibyllae petit: peractoque de more sacrificio, Phoebi oraculum consulit. Ibi et instantia pericula et futuri bellum eventum discit (1-155). 
Miseni cadaver in litore inventum comburit, reliquiasque sub proximo monte sepelt, qui Miseni nomen ab illo obtinuit (156-232).
Inde columbarum ductu ad aureum ramum pervenit: quo decerpto, mactatisque hostiis deos inferos veneratus, Sibylla duce per Averni fauces ad inferos tendit (236-336).
Palinurum, quod sepulcri honore careret, circa Stygiam paludem oberrantem invenit eumque una in ulteriorem ripam traicere cupientem Sibylla prohibet, cenotaphiique et exsequiarum spe consolatur (337-383).
Post haec Stygem traiectus Aeneas, Cerberoque medicatis offis sopito, per loca infantium, eorumque, qui falso crimine damnati supplicium luerant, iter faciens, pervenit ad sedem eorum, qui amoris impatientia manus sibi consciverant (384-449). Ibi Elisam conspicatus cum ei se purgare vellet, illa indignabunda conspectum eius effugit (450-476). inde progressus Deiphobum in sedibus eorum, qui bello aliquando claruerant, multis vulneribus lacerum conspicit, necisque eius indignum modum ab ipso edocetur (477-547).
Relicto deinde ad laevam Tartaro, sceleratorumque poenas a Sibylla edoctus (548-627) ad Ditis ipsius moenia contendit, aureumque ramum in ipso regiae limine defigit (628-636).
Post haec ad fortunatorum sedes iter instituit, et a Musaeo ad patrem suum perducitur (637-678).
Ibi Anchises Aeneam filium animarum originem, purgationem et consummationem edocet, eique Albanorum Romanorumque regnum recensum facit, nobiliumque aliquos Romanorum nomina percurrens, ad Iulii Caesaris et Augusti laudes descendit (679-860). Marcellumque Octaviae filium, immatura morte praereptum, miris in caelum laudibus effert (860-883).
Ind per eburneam portam ad superos egressus, socios revisit, relictisque Cumis Caietam petit (893-901).

1-155 Cumas advectus Aeneas, antrum Sibyllae petit: peractoque de more sacrificio, Phoebi oraculum consulit. Ibi et instantia pericula et futuri bellum eventum discit.
1-76 Ankunft in Italien (Cumae) und Gang zur Sibylle
1-8 Ankunft in Cumae
9-41 Aeneas begibt sich zum Apollontempel und zur Sibylla

20-33

Beschreibung der Tempeltüren
34-76 Gebet zu Apollo. Sibylla soll ein Orakel erteilen
77-97 Prophezeiung: Neuer Krieg, neuer Achill, Hochzeit, Rettung von einer griechischen Stadt
98-155 Die Vorbedingungen für die "Katabasis" (Abstieg in die Unterwelt)
98-101 Charakterisierung der Sibylla
102-124 Aeneas verlangt, in die Unterwelt hinabzusteigen
125-155 Anweisungen und Empfehlungen der Sibylle. Die Einlassbedingungen:
  • Goldener Zweig
  • Bestattung eines frisch Verstorbenen (Misenus)
156-232 Miseni cadaver in litore inventum comburit, reliquiasque sub proximo monte sepelt, qui Miseni nomen ab illo obtinuit. Inde columbarum ductu ad aureum ramum pervenit

Erfüllung der Einlassbedingungen: Bestattung des Trompeters Misenus und der Goldene Zweig

156-174 Aeneas trifft bei seiner Rückkehr zum Meer auf den Leichnam des Misenus
175-184 Für den Scheiterhaufen werden Bäume gefällt. 
185-211 Zwei Tauben lassen bei dieser Gelegenheit Aeneas den Goldenen Zweig finden.
212-235 Beisetzung des Misenus (am Vorgebirge "Misenum")
236-336 Ramo aureo decerpto, mactatisque hostiis deos inferos veneratus, Sibylla duce per Averni fauces ad inferos tendit.
236-254 Rückkehr zur Sibylle an den Averner See und  Opfer an die Unterirdischen (Hekate, Proserpina)
255-272 Der Abstieg beginnt

264-267

Anruf der Unterweltsgötter
273-336 Der Vorhof ("vestibulum"): Charon
273-294 Krankheiten, Krieg, Kentauren, Harpyien
295-336 Die Toten drängen alle zu Charon, um sich über den Acheron fahren zu lassen.
337-383 Palinurum, quod sepulcri honore careret, circa Stygiam paludem oberrantem invenit eumque una in ulteriorem ripam traicere cupientem Sibylla prohibet, cenotaphiique et exsequiarum spe consolatur.
Aeneas begegnet dem noch unbestatteten Palinurus. Sibylla hindert den Toten daran, zusammen mit ihnen die Styx zu überqueren, lässt ihn aber nicht hoffnungslos zurück.
384-547 Post haec Stygem traiectus Aeneas, Cerberoque medicatis offis sopito, per loca infantium, eorumque, qui falso crimine damnati supplicium luerant, iter faciens, pervenit ad sedem eorum, qui amoris impatientia manus sibi consciverant (384-449). Ibi Elisam conspicatus cum ei se purgare vellet, illa indignabunda conspectum eius effugit (450-476). inde progressus Deiphobum in sedibus eorum, qui bello aliquando claruerant, multis vulneribus lacerum conspicit, necisque eius indignum modum ab ipso edocetur (477-534).
384-417 Als Charon den Goldenen Zweig sieht, gibt er seinen Widerstand auf und fährt Aeneas und Sibylla über den Acheron
418-425 Sibylla schläfert den Kerberos ein
426-547 Das Feld der Tränen ("lugentes campi")
426-439 Die zu früh verstorben sind
440-476 Die sich aus Liebe selbst getötet haben 

450-476

Dido wendet sich wortlos von Aeneas ab ihrem ersten Gatten Sychaeus zu
477-547 Die im Krieg gefallen sind (Deiphobos - Eroberung Troias)
494-547 Der Priamos-Sohn Deiphobos erzählt Aeneas sein Schicksal: Helena hat ihn in der Nacht der Eroberung Troias an die Griechen verraten.
548-636 Relicto deinde ad laevam Tartaro, sceleratorumque poenas a Sibylla edoctus (548-627) ad Ditis ipsius moenia contendit, aureumque ramum in ipso regiae limine defigit (628-636).
548-636 Der Tartaros
 
548-579 Die Pforte des Tartaros.  (Richter Rhadamantys) 
548-558 Die Burg des Tartaros: vom Phlegethon umflossen; auf einem Turm wacht Tisiphone
559-575 Blick in den Vorhof des Tartaros
580-627 Sibylle unterrichtet Aeneas über die Verbrechen und Strafen der Unterweltsbüßer: Titanen, Salmoneus, Tityos, Lapithen, Ixion, Peirithoos, Sisyphos, Theseus, Tantalus und anonyme Verbrecher
628-636 Palast des Dis. Aeneas legt den Goldenen Zweig nieder
637-678 Post haec ad fortunatorum sedes iter instituit, et a Musaeo ad patrem suum perducitur.
637-678 Die Gefilde der Seligen ("sedes beatae")
637-647 Beschreibung: Kampfspiele, Reigentanz, Orpheus' Leierspiel 
648-650 Große troische Vorfahren: Ilus, Assaracus, Dardanus
651-659 Kampfwagen, Pferde, Waffen. Schmausende Krieger
660-665 Fürs Vaterland Gefallene, Priester, Erfinder
666-678 Musaios als Führer zu Anchises. 
679-892 Ibi Anchises Aeneam filium animarum originem, purgationem et consummationem edocet, eique Albanorum Romanorumque regnum recensum facit, nobiliumque aliquos Romanorum nomina percurrens, ad Iulii Caesaris et Augusti laudes descendit (679-860). Marcellumque Octaviae filium, immatura morte praereptum, miris in caelum laudibus effert (860-883).
679-723 Zusammentreffen mit Anchises
679-683 Anchises mustert die Seelen der Toten
684-702 Begrüßungsszene
  • Anchises spricht Aeneas an, preist seine pietas und drückt seine Freude aus (687-694)
  • Aeneas antwortet (695-698)
  • Der Versuch, dem Vater die Hand zu reichen und ihn zu umarmen, scheitert (699-702)
703-751 Die Lehre von der Wiedergeburt der Seelen, um Aeneas zu erklären, warum so viele Seelen zum Lethe-Strom drängen: "animae... longa oblivia potant" (713-715)
752-887 Vorblick auf die römische Geschichte: "Heldenschau". (Eine der drei Szenen der Aeneis, die den Vorblick bis in die Gegenwart des Dichters frei geben:  Verg.Aen.1,257-296 (Jupiterrede an Venus); Verg.Aen.6,752-853; Verg.Aen.8,626-731 (Schildbeschreibung). Schlussausblick: Verg.Aen.12,829-840)
752-755 Auftakt
755-759 Proömium des Anchises
760-776 Könige von Alba
777-787 Romulus
788-790 Caesar und die Iulier
791-807 Augustus und die Rom-Idee ("aurea condet | saecula", 792)
808-817 Die Könige Roms
808-816 Die drei römischen Könige nach Romulus
817 Zusammenfassend ohne Namensnennung: Die "Tarquinier" (Tarquinius Priscus, Servius Tullius, Tarquinius Superbus)
817-823 Brutus (der Begründer der Republik im Zwielicht von Freiheitsliebe, Anmaßung und Ruhmsucht)
824-846 Große Römer der Republik: Decius, Drusus (824), Torquatus, Camillus (825), Caesar, Pompeius (826 ff), Mummius (834), Aemilius Paullus (837), Cato maior, Cossus (841), Gracchi (842), Scipio Africanus maior, Scipio Africanus minor (843), Fabricius, Serranus (844), Fabii (Fabius Maximus Cunctator: "unus qui nobis cunctando restituis rem", 846). 
847-853 Römerverse (Das "Programm" des imperium Romanum)

excudent alii spirantia mollius aera
(credo equidem), vivos ducent de marmore vultus,
orabunt causas melius, caelique meatus
describent radio et surgentia sidera dicent:
tu regere imperio populos, Romane, memento
(hae tibi erunt artes), pacique imponere morem,
parcere subiectis et debellare superbos. 

854-887
  • Marcellus (siegreich im 2. Pun. Krieg) (854-859) und 
  • M.Claudius Marcellus (der bereits 23 v.Chr. verstorbene Neffe und Adoptivsohn des Kaisers Augustus) (867-887)
888-892 Anchises unterrichtet Aeneas über das, was ihn zuerst in Italien erwartet.
893-901 Inde per eburneam portam ad superos egressus, socios revisit, relictisque Cumis Caietam petit.
Aeneas verlässt mit Sibylla die Unterwelt durch die Elfenbeinpforte und fährt nach Caieta
Sententiae excerptae:
Lat. zu "Verg" und "Aen.6,"
194
tu ne cede malis, sed contra audentior ito
weiche du nicht dem Leid, sondern tritt ihm mutig(er) entgegen!
Verg.Aen.6,95


Literatur:
zu "Verg" und "Aen.6,"
3543
Albrecht, Michael von
Vergil. Bucolica, Georgica, Aeneis. Eine Einführung.
Heidelberg (Winter, Heidelberger Studienhefte zur Altertumswissenschaft) 2006, 2/2007

3736
Austin, R.G.
P.Vergili M. Aeneidos liber sextus
Oxford 1977

3649
Büchner, K.
P.Vergilius Maro. Der Dichter der Römer
Stuttgart, 3/1961 (SD aus der RE)

3737
Clark, R.J.
Catabasis. Vergil and the wisdom tradition
Amsterdam 1979

3773
Duhn, M.v.
Gleichnisse in den ersten sechs Büchern von Vergils Aeneis
Diss.Hamburg 1952

3778
Erdmann, M.
Bilder am Apollotempel von Cumae und ihre Bedeutung im Kontext der Aeneis
in: Gymn.105/1998, S. 481

3747
Grebe, S.
Die vergilische Heldenschau. Tradition und Fortwirken
Frankfurt a.M.... 1989

2639
Grebe, Sabine
Die vergilische Heldenschau. Tradition und Fortwirken
Frankfurt/Main: Verlag Lang 1989 (Studien zur klassischen Philologie 47) Diss. Heidelberg 1988

3791
Hanslik, R.
Lokale Inkonzinnitäten vor dem Palast des Hades in Vergil Aeneis VI
in: Vretska: Festschr., Heidelberg 1970

3538
Klingner, Friedrich
Virgil. Bucolica, Georgica, Aeneis
Zürich, Stuttgart (Artemis) 1967

3738
Kyriakidis, S.
Narrative structure and poetics in the Aeneid: The frame of Book 6.
Bari o.J. (1998)

3691
Merguet,H.
Lexicon zu Vergilius
Leipzig 1912; ND: Darmstadt 1961

3661
Norden, E.
Vergilius Maro,Aeneis Buch VI
Leipzig, Teubner, 1903; Darmstadt (WBG) 1957

3739
Quiter, R.J.
Aeneas und die Sibylle. Die rituellen Motive im sechsten Buch der Aeneis
Königstein/Ts. 1984

3837
Radke, G.
Vergils Cumaeum carmen
in: Gymn 66/1959,217

3740
Stärk, Ekkehard
Antrum Sibyllae Cumanae und Campi Elysii: Zwei vergilische Lokale in den Phlegräischen Feldern
Stuttgart 1998

3859
Trümpner, H.
Eschatologie bei Vergil im Unterricht (Verg.Aen.6,703-751)
in: AU IV 2,46

3568
Vergil / Conington, Nettleship
Vergil (Publius Vergilius Maro): The Works of Virgil. With a Commentary by John Conington and Henry Nettleship. I-III.
London 3/1883-5/1898 (Ndr.: Hildesheim, Olms, 1963)

3569
Vergil / Forbiger
P.Vergili Maronis opera. ad optimorum librorum fidem edidit perpetua et aliorum et sua adnotatione illustravit... Albertus Forbiger. Pars I: Bucolica et Georgica - ParsII: Aeneis I-VI Pars III: Aeneis VII-XII, carmina minora, dissertatio de Vergili vita et.. Indices.
Leipzig (Hinrichs) 4,1872-1875

3570
Vergil / Heyne
P.Vergilii Maronis Opera, in tironum gratiam perpetua annotatione novis curis illustrata a Chr. Gottl. Heyne. Tomus I: P.Vergilii Maronis vita. Eclogen, Georgica, Aeneis I-IV. - Tomus II. Aeneis V-XII. Indices
Leipzig (Caspar Fritsch) 3,1800

3537
Vergil / Osiander, Hertzberg
Die Gedichte des Publius Virgilius Maro:
  1. Die Idyllen und das Gedicht vom Landbau, übers. v. C.U.v.Osiander;
  2. Kleinere Gedichte, welche dem Virgil ugeschrieben werden, übers. v. W.Hertzberg;
  3. Die Aeneide, übers. v. W.Hertzberg
Stuttgart, Metzler, 1853

3742
Wlosok, A.
Et poeticae figmentum et philosophiae veritatem: Bemerkungen zum 6. Aeneisbuch, insbesondere zur Funktion der Rede des Anchises (724 ff.)
1983. in: A.W., Res humanae..., 384-391


Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
bottom© 2000 - 2024 /Lat/verg_komp/verg_aen06.php - Letzte Aktualisierung: 28.12.2020 - 21:36