Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis.
Vollständiger lat.
u. dt. Text der Aeneis und gegliederte Inhaltsangabe, Bücher I -
XII, Eklogen (Bucolica)
Repulsus Aeneas in Italiam ad Cumas, petit antrum Sibylla Deiphobes. Dumque varia Phoebo in templo descripta contemplatur, iubetur victimas caedere. Peractisque sacrificiis, consulit Sibyllam de futuris eventibus, deque decensu ad inferos. Sibylla tria respondet: Bellum ab Italis instare gravissimum; ramum aureum, inventu perdifficilem, adeunti inferos parandum esse; denique unum ex amicis in litore mortem interim obisse. Redit Aeneas ad suos, mortuum Misenum reperit; huius extruendo rogo dum exciditur sylva, columbae, aves Veneris, ad auream arborem Aeneam deducunt. Hic igitur funere perfunctus, nocturnisque sacrificiis ad Avernum antrum inferorum numina veneratus, ad inferos Sibylla duce descendit. Vidit illic:
In ipso flumine, Charonia portitorem, quem, secum de aditu rixantem, aurei rami conspectu demulcet.
In limine, Cerberum, canem, quem sopit obiecta offa.
Ultra limen, sedes varias, quas incolebant:
Infantes
Iniusta morte damnati
Propria manu perempti
Amantes, in quibus Dido
Bellatores, inter quos Deiphobus, alique Troiani et Graeci duces
Ad sinistram, eminus carcerem vidit impiorum poenis destinatum, quem locum adire non possit; a Sibylla varia variorum supplicia edocetur, Gigantum, Salmonei, Lapitharum, Ixionis, Thesei, &c.
Ad dextram verso itinere, pervenit ad Elysios campos, ubi multos heroum nactus, a Musaeo de loci incolarumque conditione, deque Anchisa, certior factus; in ipsum Anchisen incidit.
Anchises multa de animarum natura iuxta Pythagorae documenta praefatus, clarissimum quemque posterorum ad usque Augustum ei ostendit.
Denique perlustratis omnibus, per eburneam somni portam Aeneas ad suos revertitur, et e Cumano litore, ad Caietanum navigat.
C.G.Heyne, Lipsiae MDCCC p.Ch.n.
Cumas advectus Aeneas, antrum Sibyllae petit: peractoque de more sacrificio, Phoebi oraculum consulit. Ibi et instantia pericula et futuri bellum eventum discit (1-155). Miseni cadaver in litore inventum comburit, reliquiasque sub proximo monte sepelt, qui Miseni nomen ab illo obtinuit (156-232). Inde columbarum ductu ad aureum ramum pervenit: quo decerpto, mactatisque hostiis deos inferos veneratus, Sibylla duce per Averni fauces ad inferos tendit (236-336). Palinurum, quod sepulcri honore careret, circa Stygiam paludem oberrantem invenit eumque una in ulteriorem ripam traicere cupientem Sibylla prohibet, cenotaphiique et exsequiarum spe consolatur (337-383). Post haec Stygem traiectus Aeneas, Cerberoque medicatis offis sopito, per loca infantium, eorumque, qui falso crimine damnati supplicium luerant, iter faciens, pervenit ad sedem eorum, qui amoris impatientia manus sibi consciverant (384-449). Ibi Elisam conspicatus cum ei se purgare vellet, illa indignabunda conspectum eius effugit (450-476). inde progressus Deiphobum in sedibus eorum, qui bello aliquando claruerant, multis vulneribus lacerum conspicit, necisque eius indignum modum ab ipso edocetur (477-547). Relicto deinde ad laevam Tartaro, sceleratorumque poenas a Sibylla edoctus (548-627) ad Ditis ipsius moenia contendit, aureumque ramum in ipso regiae limine defigit (628-636). Post haec ad fortunatorum sedes iter instituit, et a Musaeo ad patrem suum perducitur (637-678). Ibi Anchises Aeneam filium animarum originem, purgationem et consummationem edocet, eique Albanorum Romanorumque regnum recensum facit, nobiliumque aliquos Romanorum nomina percurrens, ad Iulii Caesaris et Augusti laudes descendit (679-860). Marcellumque Octaviae filium, immatura morte praereptum, miris in caelum laudibus effert (860-883). Ind per eburneam portam ad superos egressus, socios revisit, relictisque Cumis Caietam petit (893-901).
Cumas advectus Aeneas, antrum Sibyllae petit: peractoque de more sacrificio, Phoebi oraculum consulit. Ibi et instantia pericula et futuri bellum eventum discit.
Miseni cadaver in litore inventum comburit, reliquiasque sub proximo monte sepelt, qui Miseni nomen ab illo obtinuit. Inde columbarum ductu ad aureum ramum pervenit
Erfüllung der Einlassbedingungen: Bestattung des Trompeters Misenus und der Goldene Zweig
Palinurum, quod sepulcri honore careret, circa Stygiam paludem oberrantem invenit eumque una in ulteriorem ripam traicere cupientem Sibylla prohibet, cenotaphiique et exsequiarum spe consolatur.
Aeneas begegnet dem noch unbestatteten Palinurus. Sibylla hindert den Toten daran, zusammen mit ihnen die Styx zu überqueren, lässt ihn aber nicht hoffnungslos zurück.
Post haec Stygem traiectus Aeneas, Cerberoque medicatis offis sopito, per loca infantium, eorumque, qui falso crimine damnati supplicium luerant, iter faciens, pervenit ad sedem eorum, qui amoris impatientia manus sibi consciverant (384-449). Ibi Elisam conspicatus cum ei se purgare vellet, illa indignabunda conspectum eius effugit (450-476). inde progressus Deiphobum in sedibus eorum, qui bello aliquando claruerant, multis vulneribus lacerum conspicit, necisque eius indignum modum ab ipso edocetur (477-534).
Der Priamos-Sohn Deiphobos erzählt Aeneas sein Schicksal: Helena hat ihn in der Nacht der Eroberung Troias an die Griechen verraten.
548-636
Relicto deinde ad laevam Tartaro, sceleratorumque poenas a Sibylla edoctus (548-627) ad Ditis ipsius moenia contendit, aureumque ramum in ipso regiae limine defigit (628-636).
Sibylle unterrichtet Aeneas über die Verbrechen und Strafen der Unterweltsbüßer: Titanen, Salmoneus, Tityos, Lapithen, Ixion, Peirithoos, Sisyphos, Theseus, Tantalus und anonyme Verbrecher
Ibi Anchises Aeneam filium animarum originem, purgationem et consummationem edocet, eique Albanorum Romanorumque regnum recensum facit, nobiliumque aliquos Romanorum nomina percurrens, ad Iulii Caesaris et Augusti laudes descendit (679-860). Marcellumque Octaviae filium, immatura morte praereptum, miris in caelum laudibus effert (860-883).
Die Lehre von der Wiedergeburt der Seelen, um Aeneas zu erklären, warum so viele Seelen zum Lethe-Strom drängen: "animae... longa oblivia potant" (713-715)
