Fabula de vulpecula et de ciconia suis verbis narravit et picturis ornavit Natalie R. (Kl. 6b 1999/2000) |
|
|
|
Aliquando vulpecula "callida" (ut credebat) ciconiam, quam stultam esse putabat, ad bonam cenam invitavit. | |
|
|
Vulpecula consilium suum facile ad effectum perduxit: Ipsa magna cum laetitia famem suam explevit; Ciconia autem frustra dedit operam; nam rostro longo cibum recipere non potuit; neque famem explevit neque laetitia affecta est. |
|
Vulpecula ciconiam, quam, ut dixi , stultam esse putabat) irrisit: "Ha ha!" inquit, "quae bona sorbitio! quod longum rostrum!" - Ciconia autem nihil nisi ultionem cogitabat. | |
Paucis diebus post ciconia vulpeculam blandis verbis allocuta est: "Te mihi non iam amicam esse valde doleo. Quae acciderunt, acciderunt. Ex memoria ea deponamus! Te in amicitiam revoco. Te ad cenam bonam invito. | |
Ciconia autem iniurias suas minime ex memoria deposuerat, sed vulpeculam poena iusta affecit. Nam ante vulpeculae oculos bonam ranarum carnem coxit. Odor totam regionem et nasum vulpeculae implevit. Famem vulpecula vix retinuit. | |
Tum ciconia carnem bene paratam in duas lagoenas longas implevit: alteram sibi, alteram vulpeculae apposuit. Ciconia ipsa magna cum laetitia famem suam explevit; vulpecula autem frustra dedit operam neque famem explevit neque laetitia affecta est. |
|
Ita
ciconia (quam, ut dixi , vulpecula stultam
esse putabat) iniurias sibi illatas ulta
est.
Et vulpecula multas lacrimas profudit. |
|
Quid autem nos fabula docet?
"Nulli
nocendum: si quis vero laeserit, |
[ Homepage | Inhalt | Klassen | Hellas 2000 | Stilistik | Latein | Lat.Textstellen | Griechisch | Griech.Textstellen | Varia | Mythologie | Ethik | Links | Literaturabfrage | Forum zur Homepage | Spende | Passwort | Feedback ] |
Site-Suche mit |