Neulateinische Texte

DE VIRO ARBOREM SERENTE

Nullus fere dies praeterit, quin nuntios atrocissimos de arboribus audiamus, sive ad tabem silvarum Europaearum sive ad caesionem tropicarum sive ad incendia Indonesiarum sive ad inundationem Chinesem pertinent. Quotannis area silvatica latitudinis Britanniae Maioris deletur. Quod si fieri perget, anno 2000 duae partes silvarum tropicarum deletae erunt. lam antiquis temporibus homines vitam suam condicioni silvarum coniunctam esse sentiebant. Ita in Babylonicis litteris cuneatis interrogationem criminosam legimus: "Nescis silvas vitam terrae esse?" Ob eandem causam Cicero (in "Cato maior de senectute") sententiam vetus citavisse videtur: "Quid est honestius quam serere arbores, quae alteri saeculo prosint?" Postea permultae commentationes de arboribus silvisque, quae compensari non possent, a viris doctis scriptae sunt. Multo autem his viris notabiliorem illum virum duco, qui arbores serendas propositum totius vitae fecit: Elzeard Bouffier (1858 – 1947) pastorem Provincialem de quo Jean Giono, in societatem Britannicam "The men of the trees" receptus, haec fere narravit: In Provincia Alta ante primum bellum mundianum agricola quidam vivebat, qui filio unico atque uxore morte absumptis una cum grege quinquaginta ovium villam et fundum suum reliquit, ut in solitudinem recederet. Complures dies progressus in loca deserta Cebennarum pervenit, ubi quattuor vel quinque vici procul inter se distantes erant. Plurimis villis relictis pauci incolae remanentes carbonarii victum quaerebant. Summa egestate vexati maxime inter se discordabant. Quibus rebus valde commotus, ne tota regio arboribus carens mox emoritura esset, Bouffler timuit. Persuasum enim ei erat, quod popularis Alexandre Moreau dc Jonnes, qui primus scientifice depraedationem silvarum anno 1828° scnipserat: "Natura ligaminibus occultis fortunam hominum et silvarum ... colligavit." Itaque, quoniam sibi nihil gravius faciendum erat, auxilium ferre constituit. Cottidie sacculum glandum colligebat seligebatque, dum centum optimae restarent, et aqua macerabat. Deinde grege cani fido mandato pertica ferrae solum, ubicumque paululum uberum esse videbatur, perforabat, glandes singulas inferebat terraque obtegebat. Hoc modo intra tres annos centum milia g1andum sevit, quorum decem milia minimum adultera esse sperabat. Alias arbores in parvo seminario plantario altas, ut fagos, betulas, alnos, fraxinos, aceres serere coepit. Oves autem, cum arbores novellas depascerent, ad quattuor omnes vendidit, quorum locum centum gentibus apium explevit. Arboribus paulatim adolescentibus vita cuiusque generis revenit. Rivi diu exusti rursus aqua expleti sunt, ut herbae floresque virescerent. Etiam insecta vermes aves aliaque animalia apparuenrnt. Denique homines in vicos, quos iam Romani antiqui quondam incoluerant, reverterunt, villas reparaverunt vel novas aediflcaverunt, hortos agrosque restituerunt et vitam beatam agebant, ignorantes, per quem adsecuti essent. Postremo com plures saltuarii publici venerunt et silvas, quas naturaliter ortas esse putaverunt, tutelae rei publicae esse voluerunt. Itaque carbonem confici vetuerunt et Bouffier, quem auctorem silvarum esse numquam comperiebant, monuerunt, ut in posterum cautissime se gereret. Tamen bello mundano secundo opus eius in magnum periculum incidit. Nam benzino deficiente multa autocineta militaria gaso lignegeno movebantur. Quamobrem querci quoque a Bouffier ab anno !910° serta caedi coeperunt. Mox autem, cum silvae novae remotlores a reti viario essent, operae pretium non esse intellectum est. Sic bello finito ea regio Provencalis decem milibus hominum, ut Giono censuit, "terra promissa" facta est.
Quod duobus bellis mundanis deleri non potuerat,” bello frigido” paene deletum est. (Bene accidit, ut Bouffier, qui anno 1947° in asylo oppiai Banon miti obitu excessit, id non iam videret.) Giono in epistula ad translatorem Germanicum missa, anno 1976° haec scripsit: ex illo tempore (scil. post Bouffier mortuum) omnia commutata et prostrata sunt, ut siri bombarum atomicarum et campi sclopetiarum et complura exceptoria olei ponerentur. Incolumes manebant aliquot abietes, paucae silvulae fagorum quercorumque Ne vestigium quidem Bouffier invenies. Contentus textu atque natura rei es! Quantum satis est, in se habet." Ego quoque hoc vere Provinciam perlustrans neque silvas illius in Cebennis neque sepulcrum in coemeterio oppiduli Banon repperi. Nihilominus opus pastoris inutile non fuit. Peropportune sane accidit primum, quod Giono, poeta Provencalis, hunc adulescens invenerat inventumque per quadraginta annos saepissime visitabat, tum quod in societatem "arborum amantium" creatus de eo narravit, deniquc quod illa narratiuncuia prima in periodico nomine "Vogue" (ad habitum novum pertinente) edita a lectoribus peritis reperta et latius vulgata est. (Anno 1983 Tullio Pericoli, clarus pictor Italianus narrationem Giono poetae imaginibus illustravit, quae quoque nuper in expositio Bonnae facta admirandae erant) Interea motione oecoiogica coorta Bouffier studio permultorum hominum floret. Toto orbe terrarum vel singuli homines vel societates illius pastoris exemplum sequuntur.

 

tabes silvarum : Waldsterben - caesio : Abholzung - inundatio : Überschwemmung - litterae cuneatae : Keilschrift - propositum vitae : Lebensziel – Provincia Alta : Haute-Provence - bellum mundianum : Weltkrieg – Cebennae : Cevennen (Gebirge in Frankreich) - carbonanus : Köhler - egestas : Armut – popularis : Landsmann - depraedatio : Ausbeutung - ligamen: Bande, Verbindung – colligare : verbinden – sacculum : Säckchen - glans, dis: Eichel – seligere : auswählen – macerare : tränken - pertica ferrea: Eisenstange – perforare : durchstoßen - seminarium: Baumschule - fagus : Buche - betula : Birke - alnus: Erle -faxinus:Esche – acer : Ahorn – serere : säen, pflanzen - novellus : neu, frisch – depascere : abweiden - ad quattuor omnes : alle bis auf 4 - apis : Biene -. Rivus : Bach – exustus : ausgetrocknet – virescere : grün werden - saltuarius: Förster - tutela esse: unter dem Schutz stehen - carbo : Kohle – benzinus : Benzin - autocinetum: Auto - gasum ligneum : Holzgas - rete viarium: Straßennetz - terra promissa : . gelobtes Land - bellum frigidum : Kalter Krieg - translator: Ubersetzer - miti obitu excedere : eines sanften Todes sterben - prosternere : über den Haufen werfen - sirus : Silo - campus slopetiarum : Schießplatz - exceptorium : Tank – abies : Tanne - silvula: Wäldchen - perlustrare : durchstreifen - coemeterium : Friedhof - ad habitum novum pertinens : Zeitgeist - motio oecoiogica Umweltbewegung - florere: in Blüte stehen

 

 

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab

booklooker
zvab