| Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
| I.) INDIKATIV | WIRKLICHKEIT | |||
1. |
Wirklichkeit |
realis [S 135] | ||
| [non] erro | ich irre mich [nicht] | realis | Ind. | |
| necesse est (erat / fuit) | es ist (war) nötig | realis (feststellend) | Ind. | |
| necesse est (erat / fuit) | es wäre nötig (gewesen) | realis (stellungnehmend) | Ind. (dt.: Konj.: abw. Modusgebrauch) | |
| paene dixi | fast hätte ich gesagt | realis (dtsch. irrealis) | Ind. (dt.: Konj. abw. Modusgebrauch) | |
| II.) KONJUNKTIV | VORSTELLUNG | |||
1. |
Möglichkeit |
potentialis [S 136] |
||
| hic dicat aliquis hic dixerit aliquis |
hier könnte einer wohl sagen | pot.d.Ggw. | Konj. Prs./Perf. | |
| putares | man hätte glauben können | pot.d.Vgh. | Konj.Impf. | |
2. |
Nichtwirklichkeit |
irrealis [S 137] |
||
| sine te [non] essem | ohne dich gäbe es mich nicht | irr.d.Ggw. | Konj.Impf. | |
| sine te [non] fuissem | ohne dich hätte es mich nicht gegeben | irr.d.Vgh. | Konj.Plsqpf. | |
3. |
Zweifel |
dubitativus (deliberativus) [S 142] |
||
| quid [non] faciam | was soll ich [nicht] tun? | dub.d.Ggw. | Konj.Prs. | |
| quid [non] facerem | was hätte ich [nicht] tun sollen? | dub.d.Vgh. | Konj.Impf. | |
4. |
Aufforderung |
iussivus / adhortativus [S 145] |
||
| [ne] veniat! [ne] pudeat te! |
er soll [nicht] kommen! schäme dich [nicht] |
iussivus | Konj.Prs. | |
| [ne] gaudeamus! | wir wollen (laßt uns) uns [nicht] freuen! | adhortativus | (1.Pl.) Konj.Prs. | |
| ne mentiare! | man soll nicht lügen | adhortatives "man" | (2.Sgl.) Konj.Prs. | |
5. |
Verbot |
prohibitivus [S 145] |
||
| ne mentitus sis! ne mentiti sitis! |
lüge nicht! lügt nicht! |
prohibitivus | (2.Pers.) Konj.Perf. | |
6. |
Wunsch |
optativus [S 145] |
||
| utinam [ne] venias! | kämst du doch [nicht]! (hoffentlich!) | erf.Wunsch d.Ggw. | Konj.Prs. | |
| utinam [ne] venires! | kämst du doch [nicht]! (leider nicht!) | unerf.Wunsch d.Ggw. | Konj.Impf. | |
| utinam [ne] veneris! | hoffentlich bist du [nicht] gekommen! | erf.Wunsch d.Vgh. | Konj.Perf. | |
| utinam [ne] venisses! | wärst du doch [nicht] gekommen! | unerf.Wunsch d.Vgh. | Konj.Plsqpf. | |
7. |
Einräumung |
concessivus [S 146,3] |
||
| [ne] sit sane ita | mag es meinetwegen auch [nicht] so sein | concessivus d.Ggw. | Konj.Prs. | |
| [ne] mentitus sit | mag er auch gelogen haben | concessivus d.Vgh. | Konj.Perf. | |
| III. IMPERATIV | BEFEHL | |||
| dic! | sage | Befehl | (Imp.) | |
| ne dixeris! noli dicere! |
sage nicht! | Verbot | (verneinter Imp.) | |
Übersetzte folgende Beispiele und bestimme möglichst eindeutig den Modusgebrauch! |
|||
| A | B | C | |
| 1 | quid faceremus? | pudeat te impietatis! | id citius reperias quam retineas |
| 2 | utinam pater viveret! | melius fuit te tacere | Caesaremne non interficerem? |
| 3 | ne desperemus! | quis dubitet? | fac venias! |
| 4 | non erro | crederes | noli dicere neque (aut) confidere! |
| 5 | non erraverim | sine te servatus non essem | neminem despicias! |
| 6 | hic dicat aliquis | maneamus an abeamus? | nihil faciamus irati! |
| 7 | longum est omnia enumerare | eant! | nollem id fecisses! |
| 8 | optandum erat | vobis utinam vere auguraverim! | ducis est (tuum erat) imperare |
| 9 | quis umquam crederet? | occidat, dum imperet! | plura scriberem, sed tempus deest |
| 10 | divide et impera! | licuit videre | stultum (turpe) fuit |
| 11 | ne dixeris! | mallem tacuisses | quod di bene vertant! |
| 12 | velim taceas! | hoc non putavi | neminem despexeris! |
| 13 | fueris prudens: pius non fuisti | paene dicam | mortem ne timeamus! |
| 14 | ne mentiare (=mentiaris)! | paene dixi | utinam te numquam vidissem! |
| 15 | venias quaeso! | quid faciam? eam? non eam? | ne te pudeat pietatis! |
| 16 | ne ieritis! | opus erat | |
Site-Suche:
Benutzerdefinierte Suche
|