Nos personalia non concoquimus. Nostri consocii (Google, Affilinet) suas vias sequuntur: Google, ut intentionaliter te proprium compellet, modo ac ratione conquirit, quae sint tibi cordi. Uterque consocius crustulis memorialibus utitur. Concedis, si legere pergis. |
Bona domina Agricola, bone domine Corneli, bonum collegium, boni convivae! Valde gaudemus, quod post labores huius anni scholastici actioni sollemni interesse nobis licet. Eo magis causam dolemus: duorum collegarum, scil. dominae Hildae Agricolae et domini Guilelmi Cornelii abitum. Quare tandem abeunt? Utrum ad alium gymnasium legabuntur an alio munere fungentur? Minime! Dimittuntur cum salario. Quis vos, collegae maxime honorabiles, aetate tam progressos esse crederet? Equidem non dubito, quin iam pridem occasionibus oblatis multa et laudabilia amabiliaque de vobis dicta sint. Sed numquam, opinor, uno tempore et id Latine dignati estis! Id sane mirum non est! - Nam homines perquam diversi estis, qui neque eiusdem generis aut familiae sitis neque easdem disciplinas doceatis. Mos autem priscus ad honorandos collegas meritos lingua Latina uti in usu esse desiit. Ut tandem ad ipsum propositum redeam, hoc est ad vos, collegas praedicandos: Vobis imprimis eae virtutes communes sunt, quas propter valere dicere nobis difficillimum est: hilaritas, comitas. humanitas, alacritas. Quamvis cum collegis et discipulis disceptare vos iuvaret, tamen impossibile erat, vobiscum in certamen malum incidere. E contrario: Ubicumque unus vel una vestrum aderta, animos concertantium placare et tranquillare solebat rem hilaritate quadam conspergenda, memores illius Horatii: "Quis vetat ridentem dicere vera?” Quomodo eo, quod horreum nuntiorum "Speculum” nuper ”horribile magistri munus” notavit, incolumes perfuncti estis, quamvis iam luvenalis poeta Hadriano regente in nostris laborum sociis questus est: "Occidit miseros crambe repetita magistros.” Nescio, sed suspicionem habeo, quam tacere nolim. Causam in eo esse suspicor, quod vobis ambobus mentalitas bonorum hortulanorum est. Ut horti plantarumque amantissimi etiam scholam tamquam hortum habetis, cuius plantas,id est discipulas discipulosque magistri magistraeque diligentissime partim colere et alere, partim adolescere sinere debent .”Educatio”, ait Mark Twain,”cuncta est. Malum Persicum aliquando amygdala amara fuit, et brassica oleracea botrytis nihil aliud est quam caput brassicae academice educatum." Non diutius vos remorabor. Date operam, ut prospera valetudine maneatis et pensione fruamini! Nam acti labores sunt iucundi. Optimis ominibus vos prosequor vel, ut verbis Ciceronis utar: Opto vobis,” quodcumque bonum. faustum felix fortunatumque est.” Scripsit Eberhardus Forst, collega vester,. Bonnae, Nonis luliis ann p. Chr. n. MCMXCIII
Oratiuncula : kleine Rede - actio sollemnis : Festakt - dimitti cum salario : in den Ruhe-stand verstzt werden - dignare : würdigen - perquam sehr, äußerst - valere dicere : Lebewohl sagen - hilaritas – Heiterkeit - comitas : Freundlichkeit, Umgänglichkeit - humanitas : Kollegialität – alacritas : Eifer. Engagement - rem hilaritate quadam conspergere : einer Sache eine heitere Seite abgewinnen - horreum nuntiorum : Nachrichtenmagazin - horribile magistri munus :"Horror- Job Lehrer" - laborum socii : Leidensgenossen - crambe Kohl - hortulanus Gärtner - malum Persicum : Pfirsich - amygdala amara : Bittermandel - brassica oleracea botrytis : Blumenkohl — optimis ominibus prosequi : mit allen guten Wünschen begleiten — faustus : günstig