ἄγροικος (ἀγροῖκος) |
ἄγροικος, ἄγροικον (ἀγροῖκος, ἀγροῖκον) |
unfein |  |
ἄγροικος (ἀγροῖκος) |
ἄγροικος, ἄγροικον (ἀγροῖκος, ἀγροῖκον) |
ungebildet |  |
ἀγῶνα ἀγωνίζομαι |
|
bestehe eine Gefahr | |
ἀδιάφθαρτος |
ἀδιάφθαρτος, ἀδιάφθαρτον |
unverdorben |  |
ἀδίκημα, τὸ |
τὸ ἀδίκημα, τοῦ ἀδικήματος |
Unrecht (Unrechtstat) |  |
ἀδίκημα, τὸ |
τὸ ἀδίκημα, τοῦ ἀδικήματος |
Übeltat |  |
ἀδίκημα, τὸ |
τὸ ἀδίκημα, τοῦ ἀδικήματος |
Schuld |  |
ἀδικία, ἡ |
ἡ ἀδικία, τῆς ἀδικίας |
Schuld |  |
ἄδικος |
ἄδικος, ἄδικον |
betrügerisch |  |
αἴνιγμα, τὸ |
τὸ αἴνιγμα, τοῦ αἰνίγματος |
dunkle Rede |  |
αἰνίττομαι (αἰνίσσομαι) |
|
spreche in Rätseln |  |
αἰνίττομαι (αἰνίσσομαι) |
|
deute dunkel an |  |
αἰτία, ἡ |
ἡ αἰτία, τῆς ἀτίας |
Vorwurf |  |
ἀκολασία, ἡ |
ἡ ἀκολασία, τῆς ἀκολασίας |
Übermut |  |
ἄκων |
ἄκων, ἄκουσα, ἆκον |
ohne Vorsatz |  |
ἁλίσκομαι |
ἁλίσκομαι, ἁλώσομαι, ἑάλων (ἥλων), ἑάλωκα (ἥλωκα) |
werde eingeholt |  |
ἁλίσκομαι |
ἁλίσκομαι, ἁλώσομαι, ἑάλων (ἥλων), ἑάλωκα (ἥλωκα) |
werde bezwungen |  |
ἁλίσκομαι |
ἁλίσκομαι, ἁλώσομαι, ἑάλων (ἥλων), ἑάλωκα (ἥλωκα) |
werde verurteilt |  |
ἁμάρτημα, τὸ |
τὸ ἁμάρτημα, τοῦ ἁμαρτήματος |
Schuld |  |
ἁμαρτία, ἡ |
ἡ ἁμαρτία, τῆς ἁμαρτίας |
Fehler |  |
ἁμαρτία, ἡ |
ἡ ἁμαρτία, τῆς ἁμαρτίας |
Versehen |  |
ἁμαρτία, ἡ |
ἡ ἁμαρτία, τῆς ἁμαρτίας |
Schuld |  |
ἀμείβομαι |
|
wechsle (wechsele) |  |
ἀμείβομαι |
|
vertausche |  |
αμέλεια, ἡ |
ἡ αμέλεια, τῆς αμελείας |
Sorglosigkeit |  |
αμέλεια, ἡ |
ἡ αμέλεια, τῆς αμελείας |
Gleichgültigkeit |  |
ἀμελέω (τινός) |
|
lass etw. unbeachtet |  |
ἀμήχανον εὐτυχίας |
|
ein undenkbares Glück | |
ἀμήχανος |
ἀμήχανος, ἀμήχανον |
unerreichbar |  |
ἀμφισβητέω |
|
bestreite |  |
ἀναβιβάζομαι (τινά) |
|
bringe (jdn.) vor Gericht |  |
ἀναβιβάζομαι (τινά) |
|
lasse (jdn.) vor Gericht auftreten |  |
ἀναβιβάζω |
|
lasse auftreten |  |
ἀναιρέω |
|
bestatte |  |
ἀναπίμπλημι |
|
fülle bis oben an |  |
ἀναπίμπλημι |
|
erfülle |  |
ἀναπίμπλημι |
|
verwickele in etw. |  |
ἀναπίμπλημί τινα αἰτιῶν |
|
häufe Schuld auf jdn. | |
ἀναπίμπλημί τινα αἰτιῶν |
|
verwickele jdn. in Schuld | |
ἀναπίμπλημί τινα αἰτιῶν |
|
mache jdn. zum Mitschuldigen | |
ἀνέλεγκτος |
ἀνέλεγκτος, ἀνέλεγκτον |
unwiderlegt |  |
ἀνέλεγκτος |
ἀνέλεγκτος, ἀνέλεγκτον |
unwiderleglich |  |
ἀνέλεγκτος |
ἀνέλεγκτος, ἀνέλεγκτον |
ununtersucht |  |
ἀνέλπιστος |
ἀνέλπιστος, ἀνέλπιστον |
unverhofft |  |
ἀνέλπιστος |
ἀνέλπιστος, ἀνέλπιστον |
unerwartet |  |
ἀνόσιος |
ἀνόσιος, ἀνόσιον |
unheilig |  |
ἀνταδικέω |
|
vregelte Unrecht mit Unrecht |  |
ἀντιβόλησις, ἡ |
ἡ ἀντιβόλησις, τῆς ἀντιβολήσεως |
flehentliche Gebärde |  |
ἀντιβόλησις, ἡ |
ἡ ἀντιβόλησις, τῆς ἀντιβολήσεως |
Flehen |  |
ἀντικακουργέω |
|
vergelte Böses mit Bösem |  |
ἀντιπαραβάλλω |
|
halte einander gegenüber |  |
ἀντιπαραβάλλω |
|
vergleiche |  |
ἀντιπαρατίθημι |
|
stelle gegenüber |  |
ἀντιπαρατίθημι |
|
vergleiche |  |
ἀντιτιμάομαι |
|
stelle einen Gegenantrag (als Angeklagter) |  |
ἀπάγω |
|
verhafte |  |
ἀπάγω |
|
führe ab |  |
ἀπάγω |
|
lasse verhaften |  |
ἀπαλλαγή, ἡ |
ἡ ἀπαλλαγή, τῆς ἀπαλλαγῆς |
Erlösung |  |
ἀπαλλαγή, ἡ |
ἡ ἀπαλλαγή, τῆς ἀπαλλαγῆς |
Rettung |  |
ἀπαλλάττομαι (τινός) (ἀπαλλάσσομαι) |
ἀπαλλάττομαι, ἀπαλλάξομαι (ἀπαλλαγήσομαι) ἀπηλλάχθην (ἀπηλλάγην) ἀπήλλαγμαι |
komme frei (von jdm./etw.) |  |
ἀπαλλάττομαί τινος (ἀπαλλάσσομαι) |
ἀπαλλάττομαι, ἀπαλλάξομαι (ἀπαλλαγήσομαι) ἀπηλλάχθην (ἀπηλλάγην) ἀπήλλαγμαι |
werde von etw. erlöst |  |
ἀπαναισχυντέω |
|
behaupte unverschämt |  |
ἀπαυθαδίζομαι |
|
handle mit hartnäckigem Eigendünkel |  |
ἀπαυθαδίζομαι |
|
benehme mich übermütig |  |
ἀπέχθεια, ἡ |
ἡ ἀπέχθεια, τῆς ἀπεχθείας |
Verfeindung |  |
ἀπέχθεια, ἡ |
ἡ ἀπέχθεια, τῆς ἀπεχθείας |
Feindschaft |  |
ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου |
|
ohne jds. Zutun | |
ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου |
|
aus eigenem Antrieb | |
ἀποδείκνυμι |
ebenso: ἀποδεικνύω |
lege die Gründe dar |  |
ἀποδημέω |
|
wandere aus |  |
ἀποδημία, ἡ |
ἡ ἀποδημία, τῆς ἀποδημίας |
Auswanderung |  |
ἀποθνῄσκω |
ἀποθνῄσκω, ἀποθανοῦμαι, ἀπέθανον, τέθνηκα |
werde hingerichtet |  |
ἀποκρύπτω |
|
verhehle |  |
ἀποκρύπτω |
|
stelle in den Schatten |  |
ἀπολαύω |
ἀπολαύω, ἀπολαύσομαι, ἀπέλαυσα, ἀπολέλαυκα |
habe Genuss |  |
ἀπολαύω |
ἀπολαύω, ἀπολαύσομαι, ἀπέλαυσα, ἀπολέλαυκα |
habe Vorteil |  |
ἀπολογέομαί τί τινι (πρός τινα) |
|
sage etw. vor jdm. zu meiner Entschuldigung |  |
ἀπολογέομαί τί τινι (πρός τινα) |
|
mache zu meinen Gunsten geltend |  |
ἀποφαίνω |
|
lege dar |  |
ἀποφαίνω |
|
weise nach |  |
ἀποφεύγω <τὴν δίκην> |
|
entgehe der Bestrafung |  |
ἀποφεύγω <τὴν δίκην> |
|
komme frei |  |
ἀρχὴν ἄρχω |
|
bekleide ein Amt | |
ἀσπάζομαι |
|
empfange freundlich |  |
ἀσπάζομαι |
|
habe gern |  |
ἀσπάζομαι |
|
habe lieb |  |
ἀστός, ὁ |
ὁ ἀστός, τοῦ ἀστοῦ |
Mitbürger |  |
ἀστός, ὁ |
ὁ ἀστός, τοῦ ἀστοῦ |
Einheimischer |  |
ἀσχολίαν ἄγω |
|
habe zu tun | |
ἀσχολίαν ἄγω |
|
bin beschäftigt | |
ἀτεχνῶς |
|
ganz und gar |  |
ἀτιμία, ἡ |
ἡ ἀτιμία, τῆς ἀτιμίας |
Unehre |  |
ἀτιμία, ἡ |
ἡ ἀτιμία, τῆς ἀτιμίας |
Aberkennung der bütgerlichen Rechte |  |
ἀτιμόω |
|
beraube der bürgerlichen Ehrenrechte |  |
ἀτιμόω |
|
ächte |  |
ἄτοπος |
ἄτοπος, ἄτοπον |
abgeschmackt |  |
ἄτοπος |
ἄτοπος, ἄτοπον |
ungereimt |  |
αὐθάδης |
αὐθάδης, αὔθαδες |
eigenwillig |  |
αὐθάδης |
αὐθάδης, αὔθαδες |
gereizt |  |
αὐθαδίζομαι |
|
bin selbstgefällig |  |
αὐθαδίζομαι |
|
bin eigenwillig |  |
αὐθαδίζομαι |
|
bin anmaßend |  |
αὐτός οὗτος |
|
eben dieser | |
αὐτός οὗτος |
|
gerade dieser | |
αὐτόφωρος, αὐτόφωρον |
|
beim Diebstahl selbst ertappt |  |
ἀφίημι |
|
spreche frei (vom Kläger gebraucht) |  |
ἀφίσταμαί τινος |
|
trete zurück von etw. |  |
ἀφίσταμαί τινος |
|
ziehe mich zurück von etw. |  |
ἀφίσταμαί τινος |
|
sage mich los von etw. |  |