| ad tībīcinem canō |
singe zur Flöte | |
| ars mūsica (μουσικὴ τέχνη) |
Dichtkunst | |
 | barbitos, barbitī m (βάρβιτος) |
(vielsaitige) Laute |  |
 | barbitos, barbitī m (βάρβιτος) |
Lied |  |
 | būcina, būcinae f |
Kuhhorn |  |
 | būcina, būcinae f |
Waldhorn |  |
 | būcina, būcinae f |
Signalhorn |  |
 | būcina, būcinae f |
Trompete |  |
 | būcinātor, būcinātōris m |
Hornbläser |  |
 | būcinātor, būcinātōris m |
Ausposauner |  |
 | canere, canō, cecinī, cantum |
töne |  |
 | canere, canō, cecinī, cantum |
krähe |  |
 | canere, canō, cecinī, cantum |
quake |  |
 | canere, canō, cecinī, cantum |
spiele |  |
 | canere, canō, cecinī, cantum |
singe (tr.) |  |
 | canere, canō, cecinī, cantum |
blase |  |
 | canticum, canticī n |
Gesang |  |
 | canticum, canticī n |
Lied |  |
 | canticum, canticī n |
Arie (Liedeinlage) |  |
 | canticum, canticī n |
Zauberspruch |  |
 | cantilēna, cantilēnae f |
Singerei |  |
 | cantilēna, cantilēnae f |
Singsang |  |
 | cantilēna, cantilēnae f |
Lied |  |
 | cantāre, cantō, cantāvī, cantātum |
singe |  |
 | cantāre, cantō, cantāvī, cantātum |
töne |  |
 | cantāre, cantō, cantāvī, cantātum |
spiele (ein Musikinstrument) |  |
 | cantāre, cantō, cantāvī, cantātum |
blase (ein Blasinstrument) |  |
 | cantāre, cantō, cantāvī, cantātum |
sage eine Zauberformel her |  |
 | cantāre, cantō, cantāvī, cantātum |
preise (im Lied) |  |
| cantus nervōrum et tībiārum |
Streich- und Blasmusik | |
 | cantus, cantūs m |
Singen |  |
 | cantus, cantūs m |
Gesang |  |
 | cantus, cantūs m |
Melodie |  |
 | cantus, cantūs m |
Lied |  |
 | cantus, cantūs m |
Klang |  |
 | cantus, cantūs m |
Musik |  |
 | cantus, cantūs m |
Zauberspruch |  |
 | cantus, cantūs m |
Zauberformel |  |
 | carmen, carminis n |
Ton |  |
 | carmen, carminis n |
Gesang |  |
 | carmen, carminis n |
Gedicht |  |
 | carmen, carminis n |
Ode |  |
 | carmen, carminis n |
Weissagung |  |
 | carmen, carminis n |
Spruch |  |
 | cithara, citharae f |
(viersaitige) Zither |  |
 | citharista, citharistae m |
Zitherspieler |  |
 | cornicen, cornicinis m |
Hornbläser |  |
 | cornicen, cornicinis m |
Hornist |  |
 | cornū, cornūs n |
Horn |  |
 | crotalum, crotalī n (κρόταλον) |
Klapper |  |
 | crotalum, crotalī n (κρόταλον) |
Kastagnette |  |
 | cymbalum, cymbalī n (κύμβαλον) |
Zimbel |  |
 | cymbalum, cymbalī n (κύμβαλον) |
Schallbecken |  |
 | fidēs, fidis f (fidēs, fidium f) (σφίδη) |
Saitenspiel |  |
 | fidēs, fidis f (fidēs, fidium f) (σφίδη) |
Saiteninstrument |  |
 | fidēs, fidis f (fidēs, fidium f) (σφίδη) |
Leier (Lyra) |  |
 | fidēs, fidis f (fidēs, fidium f) (σφίδη) |
Laute |  |
 | fidicen, fidicinis m |
Lautenspieler |  |
 | fidicen, fidicinis m |
Odendichter |  |
 | lyra, lyrae f (λύρα) |
Leier (Lyra) |  |
 | lyra, lyrae f (λύρα) |
lyrische Dichtkunst (Lyrik) |  |
 | lyra, lyrae f (λύρα) |
Lied |  |
 | lyricus, lyrica, lyricum (λυρικός) |
lyrisch |  |
 | lyricus, lyricī m (λυρικός) |
Odendichter (Lyriker) |  |
 | melōdia, melōdiae f (μελῳδία) |
Gesang |  |
 | melōdia, melōdiae f (μελῳδία) |
Melodie |  |
 | modulātiō, modulātiōnis f |
Melodie |  |
 | modulātiō, modulātiōnis f |
Takt |  |
 | modulātiō, modulātiōnis f |
Rhythmus |  |
 | modulātus, modulāta, modulātum |
taktmäßig |  |
 | modulātus, modulāta, modulātum |
harmonisch |  |
 | modulātus, modulāta, modulātum |
melodisch |  |
 | modulāri, modulor, modulātus sum |
singe im Takt |  |
 | modulāri, modulor, modulātus sum |
spiele im Takt |  |
 | modulāri, modulor, modulātus sum |
singe melodisch |  |
 | modulus, modulī m |
Rhythmus |  |
 | modulus, modulī m |
Takt |  |
 | modulus, modulī m |
Tonart |  |
 | modulus, modulī m |
Weise |  |
 | modulus, modulī m |
Melodie |  |
 | modus, modī m |
Weise |  |
 | modus, modī m |
Takt |  |
 | modus, modī m |
Tonart |  |
 | Mūsa, Mūsae f |
Muse |  |
 | Mūsa, Mūsae f |
Gesang |  |
 | Mūsa, Mūsae f |
Gedicht |  |
 | Mūsa, Mūsae f |
Lied |  |
 | mūsēum, mūsēī n |
Musensitz |  |
 | mūsēum, mūsēī n |
Bibliothek |  |
 | mūsēum, mūsēī n |
Akademie |  |
 | mūsica, mūsicae f (mūsicē, mūsicēs f) (μουσική) |
Musenkunst |  |
 | mūsica, mūsicae f (mūsicē, mūsicēs f) (μουσική) |
Tonkunst |  |
 | mūsicus, mūsica, mūsicum (μουσικός) |
musisch |  |
 | mūsicus, mūsica, mūsicum (μουσικός) |
musikalisch |  |
 | mūsicus, mūsica, mūsicum (μουσικός) |
dichterisch |  |
 | mūsicus, mūsicī m |
Musiker |  |
 | mūsicus, mūsicī m |
Tonkünstler |  |
 | mūsicus, mūsicī m |
Dichter |  |
 | nervus, nervī m (νεῦρον) |
Saite (Darmsaite) |  |
 | ōdēum, ōdeī n |
Odeon |  |
 | organum, organī n (ὄργανον) |
Pfeifenwerk (Orgel) |  |
 | organum, organī n (ὄργανον) |
Blaswerk (Orgel) |  |
 | psallere, psallō, psallī (ψάλλω) |
musiziere |  |
 | psallere, psallō, psallī (ψάλλω) |
spiele auf der Zither |  |
 | psallere, psallō, psallī (ψάλλω) |
singe zur Zither |  |
 | psaltērium, psaltēriī n |
Psalter |  |
 | rhythmicus, rhythmica, rhythmicum (ῥυθμικός) |
im Takt (rhytmisch) |  |
 | rhythmus, rhythmī m |
Gleichmaß |  |
 | rhythmus, rhythmī m |
Takt (Rhythmus) |  |
| studium mūsicum |
Dichtkunst | |
 | sȳrinx, sȳringis f (Akk. sȳringa) (σῦριγξ) |
Rohrflöte |  |
 | testūdō, testūdinis f |
Laute |  |
 | testūdō, testūdinis f |
Laute (jedes gewölbte Saiteninstrument) |  |
 | tībia, tībiae f |
Pfeife |  |
 | tībia, tībiae f |
Flöte |  |
 | tībia, tībiae f |
Oboe |  |
 | tībiae, tībiārum f |
Doppelflöte |  |
 | tībīcen, tībīcinis m |
Flötenspieler |  |
 | tībīcina, tībīcinae f |
Flötenspielerin (Flötistin) |  |
| tībiīs canō |
blase Flöte | |
 | tuba, tubae f |
Trompete |  |
| tubae cantus |
Trompetenklang | |
 | tubicen, tubicinis m |
Tubabläser |  |
 | tubicen, tubicinis m |
Trompeter |  |
 | tympanista, tympanistae m |
Handpaukenschläger |  |
 | tympanum, tympanī n |
Handtrommel |  |
 | tympanum, tympanī n |
Handpauke |  |
 | tympanum, tympanī n |
Tamburin |  |
 | ūtriculārius, ūtriculāriī m |
Sackpfeifer |  |
 | ūtriculus, ūtriculī m |
Sackpfeife |  |
 | ūtriculus, ūtriculī m |
Dudelsack |  |