 | absolvere, absolvō, absolvī, absolūtum |
spreche frei |  |
| ad bestiās condemnō |
verurteile zum Kampf mit den wilden TIeren | |
| ad condemnandum sententiam ferō |
stimme für die Verurteilung | |
| ad condemnandum sententiam ferō |
stimme für die Verbannung | |
 | condemnāre, condemnō, condemnāvī, condemnātum |
spreche schuldig |  |
 | condemnāre, condemnō, condemnāvī, condemnātum |
verurteile |  |
 | condemnāre, condemnō, condemnāvī, condemnātum |
verdamme |  |
| culpā līberō |
spreche von Schuld frei | |
 | damnāre, damnō, damnāvī, damnātum |
spreche schuldig |  |
 | damnāre, damnō, damnāvī, damnātum |
verdamme |  |
 | damnāre, damnō, damnāvī, damnātum |
verurteile |  |
 | iūdicāre, iūdicō, iūdicāvī, iūdicātum |
richte |  |
 | iūdicāre, iūdicō, iūdicāvī, iūdicātum |
fälle ein Urteil |  |
 | līberāre, līberō, līberāvī, līberātum |
lasse frei |  |
 | līberāre, līberō, līberāvī, līberātum |
spreche frei |  |
| liquet mihi (liquēre, liqueō, liquī (licuī)) |
habe keine Skrupel | |
| liquet mihi (liquēre, liqueō, liquī (licuī)) |
die Sache ist mir klar | |
| mihi nōn liquet (liquēre, liqueō, liquī (licuī)) |
enthalte mich der Stimme | |
| nōn liquet (liquēre, liqueō, liquī (licuī)) |
die Sache ist mir nicht klar (bei Gericht) (NL) | |
| omnibus sententiīs absolvor |
werde einstimmig freigesprochen | |
 | sententia, sententiae f |
Votum |  |
 | sententia, sententiae f |
Urteil (Urteilsspruch) |  |
| sententiam ferō |
fälle mein Urteil | |
| sententiam ferō |
gebe mein Votum ab | |
 | vindex, vindicis c |
Beschützer |  |
 | vindex, vindicis c |
Befreier |  |
 | vindex, vindicis c |
Rächer |  |
 | vindex, vindicis c |
Bestrafer |  |
 | vindex, vindicis c |
Erretter |  |
 | vindiciae, vindiciārum f |
gerichtlicher Anspruch |  |
| vindiciās dō secundum lībertātem |
fälle ein Urteil auf Freiheit | |
| vindiciās dō secundum lībertātem |
erkläre für frei | |
| vindiciās dō secundum servitūtem |
erkläre für unfrei | |
| vindiciās dō secundum servitūtem |
fälle ein Urteil auf Knechtschaft | |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
eigne mir etw. zu |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
befreie |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
rette |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
schütze |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
bewahre |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
ahnde |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
bestrafe |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
räche |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
rüge |  |
 | vindicāre, vindicō, vindicāvī, vindicātum |
nehme gerichtlich in Anspruch (vindiziere) |  |
 | vindicta, vindictae f |
Befreiung |  |
 | vindicta, vindictae f |
Rettung |  |
 | vindicta, vindictae f |
Rache |  |
 | vindicta, vindictae f |
Strafe |  |