 | animÄ« cÅnscientiÄ excrucior |
werde von Gewissensbissen geplagt |  |
| bona cÅnscientia |
reines Gewissen | |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
gut |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
ehrenhaft |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
tüchtig |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
brav |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
rechtschaffen |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
zuverlässig |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
sittsam |  |
 | bonus, bona, bonum [melior, optimus] |
tugendhaft |  |
 | castus, casta, castum |
rein |  |
 | castus, casta, castum |
lauter |  |
 | castus, casta, castum |
unschuldig |  |
 | castus, casta, castum |
anständig |  |
 | castus, casta, castum |
enthaltsam |  |
 | castus, casta, castum |
uneigennützig |  |
 | castus, casta, castum |
keusch |  |
 | castus, casta, castum |
züchtig |  |
 | cÅnscientia, cÅnscientiae f |
Bewusstsein |  |
 | cÅnscientia, cÅnscientiae f |
Mitwisserschaft |  |
 | cÅnscientia, cÅnscientiae f |
Gewissen |  |
 | cÅnscientia, cÅnscientiae f |
volle Kenntnis |  |
 | cÅnscientia, cÅnscientiae f |
Erinnerung |  |
 | cÅnscientia, cÅnscientiae f |
Überzeugung |  |
 | contÄgiÅ, contÄgiÅnis f |
verderblicher Einfluss |  |
 | contÄgiÅ, contÄgiÅnis f |
Mitbefleckung |  |
 | contÄgiÅ, contÄgiÅnis f |
Einwirkung |  |
 | contÄminÄre, contÄminÅ, contÄminÄvÄ«, contÄminÄtum |
entehre |  |
 | contÄminÄre, contÄminÅ, contÄminÄvÄ«, contÄminÄtum |
entweihe |  |
 | contÄminÄre, contÄminÅ, contÄminÄvÄ«, contÄminÄtum |
verhunze |  |
 | contÄminÄre, contÄminÅ, contÄminÄvÄ«, contÄminÄtum |
verderbe |  |
 | contÄminÄre, contÄminÅ, contÄminÄvÄ«, contÄminÄtum |
beflecke (kontaminiere) |  |
 | contÄminÄre, contÄminÅ, contÄminÄvÄ«, contÄminÄtum |
berühre |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
besteche |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
verführe |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
zerrütte |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
verderbe |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
mache zuschanden |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
beschädige |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
vernichte |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
richte zugrunde |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
ruiniere |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
vereitele |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
verscherze |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
verfälsche |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
verhunze |  |
 | corrumpere, corrumpÅ, corrÅ«pÄ«, corruptum |
schände |  |
 | corruptiÅ, corruptiÅnis f |
Verkehrtheit |  |
 | corruptiÅ, corruptiÅnis f |
Bestechung |  |
 | corruptiÅ, corruptiÅnis f |
Verführung |  |
 | corruptiÅ, corruptiÅnis f |
Verderben |  |
 | corruptus, corrupta, corruptum |
verführt |  |
 | corruptus, corrupta, corruptum |
ruchlos |  |
 | corruptus, corrupta, corruptum |
verdorben |  |
 | corruptus, corrupta, corruptum |
verschroben |  |
 | corruptus, corrupta, corruptum |
bestochen |  |
 | corruptus, corrupta, corruptum |
geschändet |  |
 | dÄ“prÄvÄre, dÄ“prÄvÅ, dÄ“prÄvÄvÄ«, dÄ“prÄvÄtum |
verdrehe |  |
 | dÄ“prÄvÄre, dÄ“prÄvÅ, dÄ“prÄvÄvÄ«, dÄ“prÄvÄtum |
verzerre |  |
 | dÄ“prÄvÄre, dÄ“prÄvÅ, dÄ“prÄvÄvÄ«, dÄ“prÄvÄtum |
entstelle |  |
 | dÄ“prÄvÄre, dÄ“prÄvÅ, dÄ“prÄvÄvÄ«, dÄ“prÄvÄtum |
verunstalte |  |
 | dÄ“prÄvÄre, dÄ“prÄvÅ, dÄ“prÄvÄvÄ«, dÄ“prÄvÄtum |
verderbe |  |
 | dÄ“prÄvÄre, dÄ“prÄvÅ, dÄ“prÄvÄvÄ«, dÄ“prÄvÄtum |
verführe |  |
 | dēterior, dēterius, [dēterrimus] |
minder gut |  |
 | dēterior, dēterius, [dēterrimus] |
schlechter |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
Ehre |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
Ansehen |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
Ehrbarkeit |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
Ehrenhaftigkeit |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
Anstand |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
moralische Würde |  |
 | honestÄs, honestÄtis f |
Tugend |  |
 | honestum, honestī n |
das sittlich Gute |  |
 | honestus, honesta, honestum |
sittlich |  |
 | honestus, honesta, honestum |
anständig |  |
 | honestus, honesta, honestum |
ehrenwert |  |
 | honestus, honesta, honestum |
ehrbar |  |
 | improbus, improba, improbum |
schlecht |  |
 | improbus, improba, improbum |
unredlich |  |
 | improbus, improba, improbum |
schelmisch |  |
 | improbus, improba, improbum |
schurkisch |  |
 | improbus, improba, improbum |
arg |  |
 | improbus, improba, improbum |
böse |  |
 | improbus, improba, improbum |
schamlos |  |
 | improbus, improba, improbum |
unverschämt |  |
 | improbus, improba, improbum |
boshaft |  |
 | improbus, improba, improbum |
unbillig |  |
 | improbus, improba, improbum |
ungerecht |  |
 | improbus, improba, improbum |
ungesetzlich |  |
 | improbus, improba, improbum |
unermesslich |  |
 | improbus, improba, improbum |
allzu groß |  |
 | improbus, improba, improbum |
übertrieben |  |
 | improbus, improba, improbum |
übermäßig |  |
 | impudēns, impudentis, (Abl. -e u. -ī) |
unverschämt |  |
 | impudēns, impudentis, (Abl. -e u. -ī) |
schamlos |  |
 | incestus, incesta, incestum |
unrein |  |
 | incestus, incesta, incestum |
befleckt |  |
 | incestus, incesta, incestum |
unsittlich |  |
 | incestus, incesta, incestum |
sündhaft |  |
 | incestus, incesta, incestum |
schmutzig |  |
 | incestus, incesta, incestum |
gottlos |  |
 | incestus, incesta, incestum |
frevelhaft |  |
 | incestus, incesta, incestum |
blutbefleckt |  |
 | incestus, incesta, incestum |
unzüchtig |  |
 | incestus, incesta, incestum |
unkeusch |  |
 | incestus, incesta, incestum |
blutschänderisch (inzestös) |  |
 | innocēns, innocentis |
unschädlich |  |
 | innocēns, innocentis |
unschuldig |  |
 | innocēns, innocentis |
harmlos |  |
 | innocēns, innocentis |
unbescholten |  |
 | innocēns, innocentis |
rechtschaffen |  |
 | innocēns, innocentis |
uneigennützig |  |
 | innocentia, innocentiae f |
Unschädlichkeit |  |
 | innocentia, innocentiae f |
Unschuld |  |
 | innocentia, innocentiae f |
Harmlosigkeit |  |
 | innocentia, innocentiae f |
Rechtschaffenheit |  |
 | innocentia, innocentiae f |
Unbescholtenheit |  |
 | innocentia, innocentiae f |
Uneigennützigkeit |  |
 | integer, integra, integrum |
unangetastet |  |
 | integer, integra, integrum |
unversehrt |  |
 | integer, integra, integrum |
unberührt |  |
 | integer, integra, integrum |
unbenutzt |  |
 | integer, integra, integrum |
unverwundet |  |
 | integer, integra, integrum |
unverstümmelt |  |
 | integer, integra, integrum |
unverletzt |  |
 | integer, integra, integrum |
ungeschmälert |  |
 | integer, integra, integrum |
noch frisch |  |
 | integer, integra, integrum |
bei voller Kraft |  |
 | integer, integra, integrum |
gesund |  |
 | integer, integra, integrum |
unverdorben |  |
 | integer, integra, integrum |
unbescholten |  |
 | integer, integra, integrum |
sittenrein |  |
 | integer, integra, integrum |
vorurteilsfrei |  |
 | integer, integra, integrum |
unbefangen |  |
| integritÄs mÅrum |
Sittenreinheit | |
 | integritÄs, integritÄtis f |
Unversehrtheit |  |
 | integritÄs, integritÄtis f |
unverdorbener Zustand |  |
 | integritÄs, integritÄtis f |
Unbescholtenheit |  |
 | integritÄs, integritÄtis f |
Unschuld |  |
 | integritÄs, integritÄtis f |
Uneigennützigkeit |  |
 | integritÄs, integritÄtis f |
Lauterkeit |  |
 | macula, maculae f |
Makel |  |
 | macula, maculae f |
Schandfleck |  |
 | maculÄre, maculÅ, maculÄvÄ«, maculÄtum |
besudele |  |
 | maculÄre, maculÅ, maculÄvÄ«, maculÄtum |
entehre |  |
| mala cÅnscientia |
schlechtes Gewissen | |
 | malīgnus, malīgna, malīgnum |
bösartig |  |
 | malīgnus, malīgna, malīgnum |
missgünstig |  |
 | malīgnus, malīgna, malīgnum |
schlimm |  |
 | malīgnus, malīgna, malīgnum |
karg |  |
 | malīgnus, malīgna, malīgnum |
knauserig |  |
 | malīgnus, malīgna, malīgnum |
spröde |  |
 | malitia, malitiae f |
Schlechtigkeit |  |
 | malitia, malitiae f |
Nichtswürdigkeit |  |
 | malitia, malitiae f |
Bosheit |  |
 | malitia, malitiae f |
Schurkerei |  |
 | malitia, malitiae f |
Arglist |  |
 | malitia, malitiae f |
Tücke |  |
 | malum, malī n |
Leiden |  |
 | malum, malī n |
Gebrechen |  |
 | malum, malī n |
Fehler |  |
 | malum, malī n |
Unglück |  |
 | malum, malī n |
Verderben |  |
 | malum, malī n |
Übel |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
schecht |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
nichtsnutzig |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
unansehnlich |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
hässlich |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
(zum Kampf) untüchtig |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
schwach |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
böse |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
bösartig |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
böswillig |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
gottlos |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
niederträchtig |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
schurkisch |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
übelgesinnt |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
unsittlich |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
verworfen |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
eigennützig |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
verderblich |  |
 | malus, mala, malum [pēior, pessimus] |
heillos |  |
 | ostentÄtiÅ, ostentÄtiÅnis f |
Täuschung |  |
 | ostentÄtiÅ, ostentÄtiÅnis f |
Heuchelei |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Verfehlung |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Irrtum |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Versehen |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Fehler |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Verbrechen |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Vergehen |  |
 | peccÄtum, peccÄtÄ« n |
Sünde |  |
 | peccÄre, peccÅ, peccÄvÄ«, peccÄtum |
handele sträflich |  |
 | peccÄre, peccÅ, peccÄvÄ«, peccÄtum |
sündige |  |
 | peccÄre, peccÅ, peccÄvÄ«, peccÄtum |
vergreife mich |  |
 | peccÄre, peccÅ, peccÄvÄ«, peccÄtum |
vergehe mich |  |
 | peccÄre, peccÅ, peccÄvÄ«, peccÄtum |
fehle |  |
 | polluere, polluÅ, polluÄ«, pollÅ«tum |
besudele |  |
 | polluere, polluÅ, polluÄ«, pollÅ«tum |
entweihe |  |
 | polluere, polluÅ, polluÄ«, pollÅ«tum |
entehre |  |
 | polluere, polluÅ, polluÄ«, pollÅ«tum |
verletze |  |
 | polluere, polluÅ, polluÄ«, pollÅ«tum |
verunreinige |  |
 | pollūtus, pollūta, pollūtum |
sündhaft |  |
 | pollūtus, pollūta, pollūtum |
lasterhaft |  |
 | pollūtus, pollūta, pollūtum |
unkeusch |  |
 | prÄvitÄs, prÄvitÄtis f |
Verkehrtheit |  |
 | prÄvitÄs, prÄvitÄtis f |
Unregelmäßigkeit |  |
 | prÄvitÄs, prÄvitÄtis f |
Verschrobenheit |  |
 | prÄvitÄs, prÄvitÄtis f |
Verworfenheit |  |
 | prÄvitÄs, prÄvitÄtis f |
Unschicklichkeit |  |
 | prÄvitÄs, prÄvitÄtis f |
Schlechtigkeit |  |
 | prÄvus, prÄva, prÄvum |
verkehrt |  |
 | prÄvus, prÄva, prÄvum |
unregelmäßig |  |
 | prÄvus, prÄva, prÄvum |
unschicklich |  |
 | prÄvus, prÄva, prÄvum |
schlimm |  |
 | prÄvus, prÄva, prÄvum |
verschroben |  |
 | prÄvus, prÄva, prÄvum |
verworfen |  |
 | probitÄs, probitÄtis f |
Tüchtigkeit |  |
 | probitÄs, probitÄtis f |
Güte |  |
 | probitÄs, probitÄtis f |
Biederkeit |  |
 | probitÄs, probitÄtis f |
Rechtschaffenheit |  |
 | probitÄs, probitÄtis f |
Redlichkeit |  |
 | probitÄs, probitÄtis f |
Bescheidenheit |  |
 | probus, proba, probum |
bescheiden |  |
 | probus, proba, probum |
anspruchslos |  |
 | probus, proba, probum |
genügsam |  |
 | probus, proba, probum |
tüchtig |  |
 | probus, proba, probum |
brav |  |
 | probus, proba, probum |
gut |  |
 | probus, proba, probum |
rechtschaffen |  |
 | probus, proba, probum |
tugendhaft |  |
 | probus, proba, probum |
sittsam |  |
 | pudÄ“re, pudeÅ, puduÄ«, puditum |
schäme mich |  |
 | pudÄ“re, pudeÅ, puduÄ«, puditum |
erfülle mit scham |  |
| pudet mē alicuius reī |
er schämt sich einer Sache | |
| pudet mē huius facinoris |
ich schäme mich dieser Tat | |
 | pudīcitia, pudīcitiae f |
Schamhaftigkeit |  |
 | pudīcitia, pudīcitiae f |
Sittsamkeit |  |
 | pudīcitia, pudīcitiae f |
Keuschheit |  |
 | pudīcitia, pudīcitiae f |
Züchtigkeit |  |
 | pudīcus, pudīca, pudīcum |
schamhaft |  |
 | pudīcus, pudīca, pudīcum |
verschämt |  |
 | pudīcus, pudīca, pudīcum |
ehrbar |  |
 | pudīcus, pudīca, pudīcum |
sittsam |  |
 | pudīcus, pudīca, pudīcum |
schüchtern |  |
 | pudīcus, pudīca, pudīcum |
keusch |  |
 | pudor, pudÅris m |
Scham |  |
 | pudor, pudÅris m |
Schamgefühl |  |
 | pudor, pudÅris m |
Scheu |  |
 | pudor, pudÅris m |
Ehrgefühl |  |
 | pudor, pudÅris m |
Schüchternheit |  |
 | pudor, pudÅris m |
Verlegenheit |  |
 | pudor, pudÅris m |
Achtung |  |
 | pudor, pudÅris m |
Rücksicht |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
gereinigt |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
hell |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
heiter |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
rechtschaffen |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
heilig |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
fehlerlos |  |
 | pūrus, pūra, pūrum |
keusch |  |
| rÄ“cta cÅnscientia |
gutes Gewissen | |
 | sordidus, sordida, sordidum |
armselig |  |
 | sordidus, sordida, sordidum |
verächtlich |  |
 | sordidus, sordida, sordidum |
niederträchtig |  |
 | sordidus, sordida, sordidum |
schmählich |  |
 | sordidus, sordida, sordidum |
schimpflich |  |
 | sordidus, sordida, sordidum |
geizig |  |
| vir bonus |
Ehrenmann | |
 | virtūs, virtūtis f |
Tüchtigkeit |  |
 | virtūs, virtūtis f |
Tugend |  |
| vīta honesta |
ehrenhaftes Leben | |
 | vitiÅsus, vitiÅsa, vitiÅsum |
fehlerhaft |  |
 | vitiÅsus, vitiÅsa, vitiÅsum |
mangelhaft |  |
 | vitiÅsus, vitiÅsa, vitiÅsum |
entartet |  |
 | vitiÅsus, vitiÅsa, vitiÅsum |
lasterhaft |  |
 | vitiÅsus, vitiÅsa, vitiÅsum |
verkehrt |  |
 | vitiÅsus, vitiÅsa, vitiÅsum |
gebrechlich |  |
 | vitium, vitiī n |
Fehler |  |
 | vitium, vitiī n |
Gebrechen |  |
 | vitium, vitiī n |
Fehlgriff |  |
 | vitium, vitiī n |
Missgriff |  |
 | vitium, vitiī n |
Unvollkommenheit |  |
 | vitium, vitiī n |
Schuld |  |
 | vitium, vitiī n |
Vergehen |  |
 | vitium, vitiī n |
Laster |  |